Egoistyczne pretensje ścierne

Kiedy na nią patrzę
czuję nogi w butach, i takie mrowienie
czuję kość udową w miejscu, gdzie łączy się z biodrową
patrzę na nią i czuję swoją dłoń
jak ociera się o kant stołu, jak o papier ścierny
uwierają mnie kalesony, chyba robią się za ciasne
kiedy na nią patrzę i nie mogę oderwać wzroku
mięknie mi serce, coś staje w gardle, chyba czułe słowo,
które miałem przed chwilą na końcu języka
zanim jej usta nie stopiły lodów między nami