I tak oto stało się, co się stać miało. Kozica szalonym pędem wyleciała przez okno, rogiem trącając zagubionego Zygmunta. Inteligentny automat piorący rozwiązał sudoku, z którym Marzenka męczyła się od minionego stulecia. Papier toaletowy co prawda się rozwijał, jednak takiego rozwoju nie lada nadszedł koniec. Do dupy z takim rozwojem. Jeszcze raz porównasz mnie do papieru toaletowego, wywinę ci wszystkie majtki na lewą stronę - zagroził Matyldzie Zygfryd. Odtąd Matylda nie nosi bielizny. Życie potoczyło się nowym torem, mimo że kolej przynosi coraz większe straty. Tylko ta lampka, bez względu na wiek i rolę, garbi się, bo tak została zaprojektowana.

Wszystko na opak, czyli nic na opak, zatem jak jest? Po staremu, panta rhei.

Zabija od środka. Niszczy i ciebie i mnie.
Jesz , zwracasz.
Wystające żebra,
Obwisła skóra,
I twoje cierpienie, Motylku

Co ja w nim widziałam?
Bo chyba nie inteligencje
Widziałam tylko ładnego chłopaczka, który na przerwach przypominał Romea.
Jak to dobrze, że mogę znowu ujrzeć...
Jaka ja byłam ślepa, a może po prostu nie chciałam patrzeć...
Rozczarowana?
Nie... to chyba nie to. Myślę, że to coś głębszego.
Zrozumiałam swój błąd- oceniam po pozorach.
Teraz będę uważniejsza.
Może tym razem się uda...

Walczymy, gdzieś na końcu języka, między podniebieniem a stanem nieważkości w przestrzale przełyku. Boli nas ochota zawładnięcia nad życiem. Nad tym co posiadamy, choć nie jesteśmy tego właścicielami. Paradoksalność w trzymaniu czegoś w garści, a nie posiadania prawa do kierowania tym jest przerażająca, gdyż otacza nas z każdej strony. Jesteśmy na tyle wolni, na ile nie mamy prawa do niczego w zasięgu naszego wzorku. Możemy poruszać się między przedmiotami świata, między podmiotami walczącymi o kolejne sekundy [...]

wchodzę do ciemnego , dobrze znanego mi pokoju. Ciebie w nim nie ma . unosi się tylko delikatny, subtelny aromat Twoich perfum , samej Ciebie . przechodząc muskam wiszący przy drzwiach płaszcz. jest Twój , jeszcze ciepły . tak jak Twoja skóra , Twoje policzki czy ramiona . kolejny krok , uderza we mnie fala niepokoju . nie ma Cie , czuje się tak cholerne zagubiony, bładze w znajomym nieznajomym pomieszczeniu , wyłapuje wszelkie detale , szczegóły . i nagle staje . świst oddechu , fala gorąca , nagły dreszcz. widzę Twoja twarz [...]

Od dzieciństwa nie lubiłem życia, teraz gdy nabrało ono normalny kierunek zacząłem je nienawidzić.Czy da się jeszcze zmienić gdy czas pokaleczył już wnętrze a rany zostawiły blizny na zawsze? Powiedziałbym, że tak ale ta niepewność we mnie jest olbrzymia niczym pustka w wszechświecie która hamuje każdy mój ruch. Powiecie zapewne, że mam się przełamać, odważyć na ruch bo przecież inaczej nie dowiem się niczego... a ja Wam odpowiem - jak? skoro nikt nie pokazał mi życia (nie twierdze, że to czyjaś wina - wybór [...]

Każdego dnia mówię sobie "ona nie wróci" , ale Ty zawsze wracasz. Zawsze , gdy prawie zapominam , że w ogóle jesteś. Uczucia związane z Tobą wracają , z chwilą gdy jesteś obok. Chciałbym zapomnieć , wymazać Cię z pamięci, ale nie potrafię. Nie daje rady ,gdy Cię nie ma i nie daje rady nic zrobić gdy jesteś. Zastanawiam się czasami , o czym myślałem pisząc do Ciebie na samym początku. Pewnie o tym , że to " ta jedyna" i chyba nie myliłem się. Ale jest problem , jeden głupi problem. Ktoś nie chce byśmy byli [...]

Nie wiem czy jest to fair wobec mojego sumienia...
Nie wiem czy jest to zgodne z moimi myślami...
Ale znalazłam zastępce Twoich rozmów...
Może tylko na kilka chwil, jak to zwykle bywa...
A może coś dłuższego?...wątpię

Chociaż... czy warto jest stosować lek, który tylko uśmierzy ból czy po prostu zlikwidować jego przyczynę?...

Czytali mnie jak książkę, wgląd mieli w każdy roździał mojego życia.
Każda strona zapisana była czytelną i zrozumiałą czcionką moich czynów.
Wiedzieli pod jaki gatunek kwalifikuje się moja egzystencja.
Żadne wątki moich upadków nie były im obce.
Początek i rozwinięcie akcji wymalowane były na mojej twarzy.
Blizny jakie odniosłem i które były widoczne, świadczyły, że fabuła mojej codzienności nie była taka prozaiczna.
Z góry do przewidzenia było zakończenia tego dzieła. A jednak najwybitniejsi recenzenci, krytycy literaturo-egzystencjonalni, znawcy każdych przypadków, zawiedli się, gdy zobaczyli, że ktoś nie zdążył dokończył historii..

marzeniami podnosze kieliszek z ciezkostrawnym ,czerwonym
winem
bez ciebie jestem soba z ciezkostrawnym charakterem,
czarnym
Wina i snu,nam zycze

Dotykam każdej litery. Każda z nich żłobi kroplą łzy głębokie rany w moich źrenicach. Dziesiątki obcych par oczu patrzą razem ze mną, ale żadne z nich nie pojmują tragedii , jaka ukrywa się pod niepozorną zasłoną tak dobrze znanych znaków… Już nic więcej nie pozostało, prócz tych kilku słów, porozrzucanych na ekranie. Czemu nikt nie widzi? Litery zlewają się w jedną, niczego nie przypominającą plamę. Biorą się za maleńkie rączki i spadają niewyraźnymi kurtynami gdzieś na dno życia. Bezbronne i samotne. [...]

Jasno , jest tak cholernie jasno . otwieram oczy , żałuję już tego dnia , tego co zrobię . żałuję , że otworzyłem oczy . mój zaspany jeszcze wzrok pada na Ciebie . widzę , jak delikatnie , przez sen poruszasz wargami . jak zawsze Twoje włosy okalają Ci nieskazitelnie czystą twarz . leże tak , i wpatruje się w powód mojego wyniszczania się , tak , tak właśnie kochanie , nie wiem czemu ale za każdym razem , gdy zabijasz mnie kolejnej nocy ja i tak nie uciekam . trzymam się Ciebie , moja słodka zabójczyni . zrobisz to [...]

Przypominam sobie spotkanie w których paliliśmy do upadłego,podczas gdy nagie ciała spełniały zachcianki spragnionych dusz...
Po wizytach w salonach,nieraz przegrani wracaliśmy,zaczynałeś zawsze od jednego,namiętnie wplotując w poplątane od wiatru wlosy swoje dłonie.Otwierając piwo na ostatnią chwile kupione odpalając to co zabronione.
Muskając szyję zdejmować bluzkę zaczynałeś,wtulona w twoję ciało zaciągałam sie nim oddając go tobie.
Trwaliśmy tak do rana,odwoziłeś do domu ja do szkoły pare godziń,praca po niej,wieczorem znow to samo...
Żyłam przy tobie bez snu,i to chyba ty byłeś moją milością.

...ostatnio zaczęłam intensywnie myśleć....
Nie, nie, tym razem nie o jakiejś nierealnej, wyimaginowanej i absurdalnej miłości, tylko o tak zwanych podróżach astralnych. Hmm w sumie to dość ciekawy temat na opowiadanie.... a gdyby jeszcze ją przeżyć na własnej skórze... no cóż, będę ćwiczyć zgodnie ze wskazówkami internetowymi. A nóż się uda...