-Ostatnio przenika mnie strach boję się,że umrę albo Ty odejdziesz.Nie wyobrażam sobie żyć bez Ciebie,dla kogo będę wstawać,uśmiechać się,kogo będę kochać.Stanę się pusta i twarda,niczym kamień samotny wśród tysiąca innych głazów.Umarłabym z tęsknoty za Tobą.Jeśli ma umrzeć ktoś pierwszy chcę to być ja.
-Widzisz życie już takie jest,ktoś się rodzi,a inny umiera…Każdego dnia z tego świata schodzi multum osób,a my stoimi wobec tego tacy obojętni,niewzruszeni.Pozostają po nich rodzinny pogrążone w rozpaczu,wspomnienia,które zostawili w sercach bliskich i kilka nie nieznaczących już rzeczy. Nasze życie jest warte tyle,ile jesteśmy warci dla innych.Ty jesteś warta dla mnie wszystkie światy i Twoje życie jest najcenniejsze w moich oczach,lecz jeśli któreś z nas odejdzie,pamiętaj,że to nie koniec.Moja miłośc do Ciebe przetrwa wszystkie przeszkody,a serce moje będzie biło zawsze w rytm Twojego.
-ale jakby Ciebie nie było…
-Zawszę będę,choć nie będziesz mogła spojrzeć w moje oczy,dotknąc mojego ciała,moja dusza zostanie przy Tobie.Życie to dar od Boga,krótka podróż,ale ona się nie kończy.To nasza droga do wieczności.
19 June 2012, 23:12
Ładne. Zakładam, że jesteś młodą osobą. Życzę Ci, by ten żar utrzymywał się w Tobie jak najdłużej.
Nie jest to łatwe. Twarz miłości przez Ciebie ukazana, jest tą pierwszą ekscytującą wróżką. Zmienia się potem, na gorsze, niestety. Eeech, żałość we mnie i tęsknota.