dziś tutaj.

Chciałam wiedzieć wszystko. Chciałam powiedzieć tyle, że nie potrafię tego opisać słowami. Przyszło mi mówić, a wyrzucenie z siebie jakiś "ładnych" słów ubranych w szczerość okazało się trudniejsze niż myślałam. To nie są wielkie słowa, o nie. To tylko krótka rozmowa. Słowa na siłę rozdzielane przecinkami. Zdanie niepoukładane. Pytania rozerwane. Cisza. Słyszę jak oddychasz. Czuję każde uderzenie twojego serca. Niecierpliwe myśli. Pesymistyczne wizje. Już słyszę odpowiedź. Chcę słyszeć, taką odpowiedź? Lepszej nie mogłam usłyszeć. Spokój duszy. Serce zwalnia. Kąciki ust drżą. Uśmiecham się. To pomaga. Obmyśliłam wszystko od początku do końca. To nie tylko głos serca. To głos rozsądku. Piękne uczucie. Dawno się tak nie czułam. Jest tak dobrze. Po prostu żyj i nigdy więcej nie pozwól by ktoś ci to odebrał.
To nie jest gra na czas. Liczy się jakość, a nie ilość.
Pamięć to ciekawy schowek, ale nie warto zaglądać we wszystkie miejsca.
Teraz buduje jutrzejsze wspomnienia i zrobię wszystko by były najlepsze z najlepszych. Dziś, nie jutro. Obiecuje sobie.

Dobranoc.

Aleksandra.