Cytaty

Autor jest tłumaczem życia, tłumaczem uczuć własnego i drugich serca.

(...)nie podnosić ręki
Na rzeczy nie do podniesienia.

Kiedy patrzymy na was, nie możemy powiedzieć, czy jesteście gwałcicielami czy nie, więc musimy założyć, że wszyscy mężczyźni to gwałciciele.
Jest to problem strukturalny. Dlatego wszyscy mężczyźni muszą wziąć zbiorową odpowiedzialność. Wszyscy.
Źródło: https://youtu.be/OMgcqHiGCZw

Wariat(...)to człowiek nieszczęśliwy; z czego wynika, iż człowiek szczęśliwy jest rozumny.

Zaczynałem odczuwać, jak stopniowo wypełnia mnie energia. Nieznane od dwudziestu paru lat uczucie napawało mnie większą radością niż gdybym znalazł się w ogrodzie pełnym kwiatów, w którym nigdy dotąd nie byłem. Ogród ten był bowiem nie gdzieś poza mną, ale we mnie. W licznych powieściach opisywane są dźwięki, jakie wydają rosnące nocą rośliny, czy pędy kiełkującego ziarna, przedzierające się przez ziemię. Ja zaś miałem do czynienia z niezwykłym przeżyciem, kiedy zakutany w podarte przykrycie słyszałem w nocy jak odbywa się podział komórek w moim ciele.

Jeżeli nie zapomina się o chorobie, jeżeli traktuje się ją jak kogoś bliskiego, z upływem czasu staje się poważniejsza. Gdy zaś nie zważa się na nią, albo nie ma możliwości, by zająć się nią, choroba też przestaje interesować się człowiekiem i szybko go opuszcza.

Człowiek wierzący może złożyć swoje życie w ofierze bogom, ale dla poety-materialisty bogiem są wzniosłe ideały.

Po czterech latach sypiania we wspólnym baraku zrozumiałem, dlaczego mnisi podczas medytacji wpatrują się w ścianę. Rzeczywiście, ściana swym niewzruszonym milczeniem może przekazać człowiekowi wiele prawd.

Generalnie biorąc, przewidzieć, czy otrzyma się gęstą polewkę, było trudniej, niż zmiany, jakie mogą nastąpić w gospodarce światowej.

Wszy, kiedy nie gryzły, były całkiem miłymi stworzeniami. Dzięki nim nie czułem się tak samotnie i nędznie: są jeszcze jakieś żywe istoty, które mnie pogłaszczą!

Dąb, który w polu wyrasta,
lecz tylko w wierszu znaczy.

Twoja głowa
wie słońcem.

Krwi czerwona nić
zszywa wszystko w całość.

Chodziła po mnie księżniczka z złotą konwią I śniłem
Że podlewa me palce
Ab znów zakwitły