Czasem trzeba przeczekać. Zdać się na czas, siły życia, nawet szczęśliwy traf. Prywatnie w takich momentach staram się wycofać umysł ze wszystkiego: nie myśleć, nie czuć, za to skupić się na działaniu. Myję naczynia, chodzę na zakupy, sprzątam, przygotowuję wykłady. Nie wybiegam świadomością do przodu ani do tyłu. Zaabsorbowanie to jedyny sposób na to, żeby ego przestało się tak szarpać.