w czym tu znaleźć
smak wolności
zapach śmierci
inspiracje?

największa z największych -
ten bej ze stacji
czuje
smak wolności
i aż za dobrze,
zapach,
śmierci

też go czujesz
przechodząc obok niego

to właśnie Słowik wyśpiewuje prozę życia
może nie często trzeźwy
ale zawsze punktualny
pod sklepem monopolowym śpiewa za kratami

trzymam cię wysoko
nad domy się wznosisz
światu urody zazdrościsz

niby świat taki okrągły
głupoty końca nie widać
wielki szum jej słychać

myślimy o rzeczach które znamy

puść
nie puszczaj

proza życia

upadł

Ślimak to jest gość -
do przodu, stanowczo
nie grozi mu w gardle ość
ogląda świat poznawczo
byleby gnać przed siebie
robić swoje nieustannie
nie interesuje go co jest w niebie
żyje z dnia na dzień, a przeważnie
je sałatę -
szanuje ją jak mannę z nieba
dźwiga ze sobą chatę -
ma pod dostatkiem chleba
którego przecież nie je, bo
taki jest bogaty!
Ah, jak prosty ludź chciałby być ślimaczany.