czasem warto
oderwać się od ziemi
i z okna samolotu
spojrzeć na nią z góry
a na wszystkie nasze
codzienne problemy
popatrzeć spokojnie
z innego wymiaru

śmieją się na okrągło
biało-szare obłoki
które wolno sobie płyną
nie spiesząc się donikąd
bo przecież dla nich
gigantyczne kombinaty
to tylko pudełka zapałek
a zagonionych ludzi
nie widzą już wcale

najpiękniejsze kwiaty
są w ogrodach poezji
bo one zakwitają
z miłości i cierpienia

pochyl się nad nimi
a sam się przekonasz
że są odbiciem
duszy nieskażonej

są one płaczem serca
nad czasem minionym
i echem przesłania
dla przyszłych pokoleń