"Wił się, ciskał, głupio chwytał za moje palce, potem jednak, co było znacznie gorsze, sięgnął do moich oczu. Zamknąłem je i pozwoliłem, aby naciskał tłustymi paluchami. (...) Poza tym to było dość przyjemne. Kiedy szarpią się ze wszystkich sił, dla nas to tylko pieszczota.

(...) Wkrótce oklapł. (...) A w chwili gdy umierał, śmierć przetoczyła się obok mnie, jak wielka kula czarnej siły."

Gdy na początku to przeczytałam wydawało mi się to okropne, obleśne itp.
Ale gdy przeczytałam to po raz kolejny zrozumiałam, że to mówi Lestat i stwierdziłam, że to jest słodkie.
Okrutne, ale słodkie.
Wszystko co robi Lestat jest słodkie, idealne..