Pamięcią nieustannie sięgam do ciebie,
Łzami zalewam się co wieczór,
I nie zapomne tego uśmiechu,

Byłeś,

Boże ! A na cóż mi to życie,
Wprawiające mnie w głuchą nicość ?
Nic nie będzie takie same.

Tak bardzo w nas wierzyłam...
Aż nagle odebrałeś mi cały sens istnienia
Ogarnęła mnie przerazliwa nicość...
Nie ma nas