Najlepszym z prezentów
Byłaby obecność tych
Którzy zostawili po sobie
Puste miejsce przy stole
Ale nigdy w sercu
Marzysz o tym
Żeby móc chociaż
Ten jeszcze jeden raz dzielić się radością
Przytulić i spędzić razem czas
Nie ma na to niestety sposobu
Lecz musisz pamiętać
Wspomnienia budują pamięć
I wszystkie momenty nie przepadną
Dopóki myślisz o nich wszystkich
Darząc wielką miłością

Cicho szepcze
Chce do ciebie
Być pokochaną
Najmocniej jak się da
Zechce
Pragnie przeżywać
To co smakuje najbardziej
Coś co pobudza zmysły
Do szaleństwa
Więc nie żałuj jej
Tych wszystkich rozkoszy
Rozpieszczaj ciało i duszę
Nigdy nie myśląc
Że może już wystarczy

W twej duszy
Zapłonął najgorętszy żar
Gdyż on uwiódł cię
Swoim głosem delikatnym
Od teraz chcesz tylko bliskości
Żeby czerpać największą z przyjemności
Którą określają jego jakże obłędne usta
Bo tam jest źródło dzikich pragnień
Na samą myśl oblizujesz nerwowo wargi
Ponieważ czekają na ciebie
Wszystkie zmysłowe doznania

Nie chcesz wiele
Tylko poczuć bliskość
Patrzeć mu w oczy
I widzieć miłość
Twoje serce
Ma wiele blizn
Jest doświadczone przez życie
Gdyby tylko on wziął cię za ręce
Żeby pokazać ci
Że nic jeszcze straconego
Byłabyś bardzo szczęśliwa
Bo potrzebujesz tego
Żeby wzniecił w tobie
Uśpione fantazje
Pełne dzikiej namiętności
Aby każdy dzień
Sprawiał przyjemność

Twoje serce choruje
Bo nie usłyszałaś nigdy
Kocham cię
Uczucia od ciebie pouciekały
Wystawiając na łaskę
Wiecznie głodnej lęków
Samotności
Siedząc skulona w kącie
Myślałaś marząc czule
Gdyby tylko zjawił się wybawca
Ktoś kto sprawi
Że będziesz zdrowieć
I dzięki temu
Poruszona będzie
Twoja dusza
Dotykiem miłości

Nie płacz kochana
Szkoda jest twego piękna
Nie myśl o nim już
Czas zapomnieć teraz
Nie warto się zadręczać
Gdyż masz cudowne serce
Które zostanie
Otoczone opieką
Przez właściwego człowieka
Dla którego zaszczytem będzie
Czuwanie przy tobie
Tylko daj sobie czas
Tyle ile potrzebujesz
Nim spróbujesz
Znowu zaufać
A zobaczysz
Że gwiazdka pomyślności
Rozświetli ci życie
Prawdziwą miłością

Odkąd poznał
Smak jej ciała
Nie chodził już głodny
Bo przy niej
Rozkosz wdarła się
Do jego serca
Teraz zmysły miał nasycone
O każdej porze
Robił to w taki sposób
Żeby namiętność
Paliła jak słoneczny żar
Nie dając wytchnienia
Bo ją kochał i uwielbiał
A ona tylko na to czekała....

W oczach jej
Tkwił rozpalony żar
Dusza tęsknotą była duszona
Serce sponiewierane
W jego ramionach
Miała pewność absolutną
Siłę i bezpieczeństwo także
Teraz przytulić się chciała
Żeby przegonić to co złe
A on gdzieś zniknął
Lecz obiecał wrócić
Więc poczekała
Nie zwątpiła nigdy
Dlatego jego usta
Są największą zasłużoną nagrodą
Dla niej

Twoje imię
Z moim połączone
Silną więzią
Niechaj już będzie
Bez znaczenia są tam jakieś
Przeszkody życiowe
Skoro to co powstało
Wykute ze szczerej miłości
Nie będzie niszczeć
Powiadają też
Że nieudana lokacja
Uczuć tych najdroższych
Prowadzi do bankructwa
A potem trudno jest
Ponownie zdobyć się
Na tak szczodry gest
Mnie to jednak nie grozi
Gdyż zauważyłem ciebie
Dlatego mam ten przywilej
Będę bogaty
Bo chwyciłem twoje serce

Jakże piękne to jest
Gdy budzisz się
I widzisz ją
Jak tylko otworzy oczy
Uśmiechem nastraja ci serce
Wtedy każdy problem
Staje się nijaki
Zbyt błahy w każdym razie
Żeby narobił tobie kłopotów
Następne są usta jej
Dla ciebie zawsze będą smakować
Jak najlepsze śniadanie
Którego nigdy nie będziesz miał dość
Bo słodycz ich uwodzi twe zmysły
Dzięki czemu wiesz już
Dlaczego się w niej zakochałeś