Pies leżący
pod obrotowym krzesełkiem
Z przymkniętymi sennymi oczami
W pozie modlitewno - śpiącej

Kilka interesownych do siebie słów
Makabryczne westchnienie
Półmrok , oparta o krzesło butelka
Za oknem ponura i przecudna noc
I wreszcie człowiek , półprzytomny.

Twarzą w twarz ze Śmiercią
Śmiejącą się w oczy i niełaskawą.
Lekceważącą i głuchą na nieme protesty
I opluwanie resztkami błota wyzwisk.

Zaśmieje sie tylko tragicznym szeptem
I w jednej chwili staniesz obok niej
Następca , ot co.
Mgła pochłonie , uczucia zanikną.
Kamienna , stalowa twarz.
Zaśmiałam się tragicznym szeptem.

Kiedyś kto to skomentował :
"Chłodno, mrocznie, z pazurkiem.
Oooo tak."

Nigdy nie zaznając szczęścia
wreszcie je poczułam
to dziwne -jakby ktoś mnie
systematycznie napełniał
gazem rozweselającym .

Niekontrolowany uśmiech
wpełza mi na twarz
śmieję się
aż do całkowitego
zaparowania okularów
pomijając fakt że ich nie noszę.

Specjalnie dla Ciebie Algiido :)