Ten rodzaj przywiązania, kiedy zamiast słów wystarczy spojrzeć w oczy...takiej chcę miłości.

Czasami stajesz się oparciem tylko po to, żeby samemu nie upaść.

A może w tym wszystkim nie chodzi tylko o moją wiarę w Ciebie, ale też Twoją we mnie... może dzięki temu to jeszcze funkcjonuje.

Wiedziała, że będzie potrafiła ponownie się przywiązać, była jednak pewna, że kochać ponownie nie będzie miała odwagi.

Pamiętaj, rozmiar tragedii nigdy nie zależy od ich oceny, tylko od Twojego odczuwania. To nic złego.

Czasami chce się wierzyć, że to wszystko pomiędzy jest oczekiwaniem na dobre zakończenie. Czasami trzeba przełknąć, że takie zakończenie nie istnieje.

Rozum już dawno przyjął to z godnością, a naiwne serce wciąż próbuje walczyć.

Być może jutro czeka mnie najgorszy dzień w życiu, a może od jutra już wszystko będzie dobrze... Tego nie wiem, ale dopóki mogę, mówię "sprawdzam".

Kiedy mówią "żyj jakby jutra miało nie być" nie wahają się, bo wiedzą, że chodzi o Twoje jutro. Przemyśl to.

Przeszłość sobie bez Ciebie poradzi, przyszłość niekoniecznie.

Odpuszczanie prób, nie zawsze jest wypadkową strachu, słabości i tego, że Ci nie zależy. Zdarza się, że decyduje o tym mądrość, doświadczenie i poczucie własnej wartości. Dopuść do siebie tę możliwość.

Na pewno nie wszystkie niespodzianki od losu będą przyjemne, ale być może tam gdzieś czeka jeszcze ta najlepsza. Warto zaryzykować i sprawdzić.