Jeżeli chociaż jedną rzecz w życiu robisz tylko dla siebie i tylko Ty o niej wiesz to świat przestaje być tak dużym zagrożeniem. A ludzie? Oni już nic nie mogą Ci zrobić, masz tajemnice, masz władze.

Py­tasz czy żałuję? Wiesz, to było trochę jak gra lo­sowa, skreślasz cyf­ry, słyszysz dookoła ile możesz zys­kać, in­westu­jesz i masz szczerą nadzieję, że się zwróci. Później nad­chodzi mo­ment lo­sowa­nia, spraw­dzasz...nie masz nic z wy­jat­kiem jed­nej liczby, pod wpływem emoc­ji wyrzu­casz ku­pon i nie jest Ci go żal. Po chwi­lii przy­pomi­nasz so­bie, że nie spraw­dziłaś dokład­nie, zos­ta­la jed­na cyf­ra... Mo­ment za­waha­nia, lek­ki smu­tek, bo może to był błąd... Po czym przychodzi ot­rzeźwienie, zda­jesz so­bie sprawę, że dwie liczby też nie wyg­ry­wają i wte­dy już nicze­go nie żałujesz. A o in­westyc­ji po pew­nym cza­sie za­pomi­nasz.

... ja na ko­niec usłyszałam "wiem, że zje­bałem" swois­ta for­ma "przep­raszam", je­go wal­ka o ten związek trwała 60 se­kund. Skończyła się niepo­wodze­niem.
Nie żałuje.

Łatwiej znieść jeden mocny cios, niż ciągle przyjmować te lekkie. Koniec może boleć, ale rozgoryczenie minie, a szacunek do siebie pozostanie.

Zniesiesz więcej niż obiecujesz, niż przewidujesz, niż się zarzekasz, że znieść możesz, wystarczy tylko, że odpowiednia osoba postanowi zweryfikować te zapewnienia.

Bunt narasta do granic, poza którymi już nawet pisać się nie da. Bunt przeciwko miłości, której opisać choć by się bardzo chciało, nie można.

-Skąd wiedziałaś?
-...znam Cię dobrze
-Z tym bym się kłócił
-Wiem, jak zwykle
-Czyli mówisz, że to przewidziałaś?
-Tak
-Kocham Cie, szach-mat tego się nie spodziewałaś
-Fakt 1:0

...niby zwykła rozmowa, średnio ambitna, może trochę dziecinna i przez to żałosna. Też myślałam o tym w ten sposób, tylko ciężko ją pominać kiedy wiem, że to słowa człowieka, którego niesamowicie skrzywdziłam i mimo, że wypowiedziane żartem, mam pewność, że prawdziwe. Najgorsze jest to, że on rozumie, że ode mnie nigdy już nie usłyszy takiego wyznania...że ja też to rozumiem...

Wewnętrzny niepokój może zadziałać jako intuicja lub jako magnez. Nie wiesz czy się tego co złe spodziewałaś czy to przyciągnęłaś.

Za każdyn razem słyszała, że przy ludziach zmienia się nie do poznania, że jest bezczelna, wredna, bezpośrednia...że udaje. Nawet gdy się rozstawali i wszystko mu wygarnęła, nie chciał uwierzyć, że to przy nim się zmieniała...że udawała kogoś kim nigdy nie była i być nie chciała. Słodkie pocałunki, trzymanie za rękę, miłość okazywana ciągle, dziecinne wyznania i serduszka, to świat, w którym nigdy żyć nie chciała i nie umiała. Spróbowała dla niego, nie wyszło, a on prawdziwej jej nie umiał zaakceptować. Odeszła.

Usłyszałam kiedyś "Ty jesteś odporna na ludzi i to mi się w Tobie podoba", nie próbowałam nawet tłumaczyć ile kosztowała mnie ta odporność i tak by nie zrozumiał.

Czas najwyższy wstać i zacząć żyć tak jak tego oczekiwaliśmy będąc jeszcze młodzi i pełni wiary. Na popełnianie błędów nigdy nie jest za późno.

On patrzy na świat z Twojej perspektywy, kiedy wszyscy inni są na tej samej płaszczyźnie, ale w innym punkcie.

Krytyka czegoś czego nie rozumiesz, ma tyle samo sensu, ile obwinianie wody o to, że toniesz, ponieważ nie potrafisz pływać.

I nadzejdzie taki moment, kiedy spojrzysz na niego i zrozumiesz, że to ten za którego oddać życie to niewielkie poświęcenie...

A kiedy chce mi się płakać idę na cmentarz, tam nikomu nie muszę się tłumaczyć, tam łzy nikogo nie dziwią.