Sylwia P.

7 listopada 2020 roku, godz. 21:27 97,1°C

8 listopada 2020 roku, godz. 8:56

Ojejj, Maćku, bardzo dziękuję 😊🍁

15 października 2020 roku, godz. 8:54 65,6°C

***

był śmiech
- nokturnem mnie wołasz
niebo pobladło słońce przygasło
- oczy twoje
płomień świecy topi
chowane pod piersią łzy
tulę kocyk
- pachnie jeszcze smółką

dlaczego...
- "Bóg tak chciał" *

słodkie sny Aniołku śnij
śpij syneczku spokojnie śpij

jak niemalże ja

S.P.
*cyt. z filmu "Bogowie"

15 październik dzień dziecka utraconego

Sylwia P. Wiersz

14 października 2020 roku, godz. 19:49 58,8°C

Tym nienarodzonym...

choć w jej oczach odbija się tamten maleńki świat
zastygła w pozie zgarbionej brzozy
sny pokaleczone o rozbite serce
i ciszę
co spływa chłodem po policzku kolejną już wiosnę
przez palce przewraca
paciorki łez
codziennie w nich pęka smutek i śmiech

coraz ciszej nuci kołysanki
wplatając we włosy błękit i biel

Sylwia Pryga

Sylwia P. Opowiadanie

13 października 2020 roku, godz. 14:50 45,0°C

Z tych niewysłanych...

Najmilszy.

Chociaż późno już, postanowiłam do Ciebie napisać...
Ale będziesz, prawda? Zapalę światło na ganku, podam wino. Czerwone, dobry rocznik. A jak nam zabraknie podkradnę z piwniczki sąsiada. W sumie, do niego łasi się tylko rudy kot, nie zauważy straty. Pamiętam jak Ty skradłeś moje serce - było ciemno, cicho, spokojnie, a potem jak nie łupnie tą falą ciepła, do tej pory echem odbija się od ścian wsierdzia. Włożę na siebie to co lubisz...lub zdejmę...rozlejemy karmin, ukoimy chłodem usta. Pamiętasz, jak piję, to mrużę oczy, a Ty się zawsze przy tym uśmiechasz. Poopowiadamy sobie o planach, planetach. Bo wieczór i noc przed nami długa. Wtopimy się w jej pomruki. Splączemy dłonie, szyje, wzroki, języki, splączemy się cali. I wypijemy za tych co nie mogą, co na morzu, za nas, za miłość naszą. Obyśmy przetrwali w tym szaleństwie. Napijemy się. Upijemy się winem. Upijemy się sobą.

Całuję. Tam gdzie lubisz.

Czekam. Twoja na zawsze.

Sylwia Pryga

Infinite Gentleman Night Rafał

20 października 2020 roku, godz. 16:53

Przepiękny liścik pełen uczuć i namiętności do Najmilszego :)
Pozdrawiam wszystkimi kolorami jesieni Sylwia :) 🍂🍁🙂

Sylwia P. Wiersz

11 października 2020 roku, godz. 11:31 147,0°C

***

spróbowałam kiedyś miłości
jej cierpki smak
wykrzywił moje usta
(suche popękały od niemego wołania)

dziś
posmakowałam ponownie

grymas powrócił

Sylwia Pryga

Inspiracja wierszem H. Poświatowskiej
"Jestem Julią", napisana jakiś czas temu...
Dzisiaj mija 53 rocznica śmierci tej znakomitej poetki...

Sylwia P.

11 października 2020 roku, godz. 22:53

Pearl Soul.. Dziękuję 😌

Sylwia P. Wiersz

10 października 2020 roku, godz. 9:27 67,0°C

***

byłam
złotym piaskiem
delikatnie
pieszczącym
stopy

byłam
srebrną bryzą
drżąc
bijącą się
o usta

jestem
rudym liściem
potykam się
o twój parapet

Sylwia Pryga

Sylwia P.

11 października 2020 roku, godz. 11:34

Haha, no ponoć rude to wredne😁 Ale ja to raczej jak rudy kot, łasząci się i prężący do słońca. Jak ktoś przeszkodzi mogę pazurkiem drapnąć 😉
Dobrej niedzieli życzę 🌞🤗

Sylwia P. Myśl

9 października 2020 roku, godz. 9:49 92,6°C

Za oknem deszcz rozmazuje zapamiętane obrazy. Brzegiem nabrzmiałych ust przelewa się kawa i melancholia...
To czas spadajacych liści i listeczków. Listów. Tych niewysłanych także.

Sylwia Pryga

09 październik. Międzynarodowy Dzień Pisania Listów.

Sylwia P.

9 października 2020 roku, godz. 20:31

Ech, listy zastąpiły szybko wysyłane smsy, nieraz puste wiadomości kopiuj- wklej... A jakaż to była radość dostac ten pachnący papier, te kilka słów nakreślonych własnoręcznie... Ja z tego pokolenia co pisało się listy. Mam sporo z czasów gdy mąż był w wojsku. Ile emocji towarzyszyło czwkaniu na listonosza. Ostatnio pisalam dwa lata temu do pewnego poety z Niemiec. Rozmarzona, życzę wszystkim miłego wieczoru😌💤

Sylwia P. Wiersz

8 października 2020 roku, godz. 00:38 39,8°C

Różowy październik

chciałby
znowu przytulić tę zmokłą kurę z pierwszej randki
wystukiwać sonaty palcami w kawiarniany stolik
gdy ona robi się na bóstwo u fryzjera

tęskni
za ciągle zajętą łazienką
zapachem pukli dopiero co natartych czarnuszką
nawet za wszędzie walającymi się spinkami
gumkami i wsuwkami

- pozbieraj to - krzyczał - bo zabijesz mojego psa

nie ma i psa
wieczorami głaszcze jej perukę

Sylwia Pryga

Marta T.

13 października 2020 roku, godz. 11:10

Za drugim podejściem jakoś lepiej widzę. Teraz zastanawia co stało się z biednym pieskiem. 🙂

Sylwia P. Wiersz

5 października 2020 roku, godz. 22:46 76,3°C

***

chodź do mnie
w ciepłe dłonie

usta
tak słodko się o nie
potykasz

złap za

w serce się wsłuchaj
opowiem ci że
d(r)eszcz...

Sylwia Pryga

Sylwia P. Wiersz

1 października 2020 roku, godz. 19:12 25,1°C

***

mów do mnie

twoje słowa
są niczym jesienny wiatr w koronach drzew
szepcze
(szszszsz)

mów jeszcze
- nim opadnie ostatni liść

Sylwia Pryga

Sylwia P. Wiersz

28 września 2020 roku, godz. 19:28 56,7°C

Okruszki II

Jej życie było ciągłym placem zabaw albo budowy.
W zależności który "wujek" ją odwiedzał, ciągle miała coś powywracane do góry nogami albo rozgrzebane w pamięci. Mówili, że nie będzie bolało, gdy uczyli się jej ciała. Nieraz płakała. Wpajano jej, że jest warta "mniej niż zero".
W końcu zaczęła odbijać się od dna. Czasem czuła jeszcze cuchnący oddech i zepsuty testosteron.

Ostatnio była bardziej zadowolona z siebie.
Zza brudnej koronki uśmiechała się do niej forsycja. Wpuściła trochę wiosny przez otwarte okno, zdmuchnęła kurz z intymnych zakamarków krzeseł.
Wyniosła śmieci, przemilczane zadry przestawały boleć.
Poczuła cieplejszy wiatr, fajnie zaszumiał we włosach. Była gotowa na nadejście kolorowych motyli.
Nawet sąsiad życzliwiej zaczął na nią spoglądać (czy odwrotnie). Nie zostawiał już "listów" na wycieraczce.

Zza czystej firanki, wyglądała motyli, jeszcze przez kilka poranków. Nie nadleciały.

Krew zmieniła swój bieg.

Sylwia Pryga

Infinite Gentleman Night Rafał

1 października 2020 roku, godz. 19:08

Wybacz , nie doczytałem tego "nie nadleciały" i jakoś tak moje myśli już w lepszą stronę poleciały ,czasami też dobrze jeśli krew zmienia swój bieg ,to tak jakby odtrucie organizmu ,bądź życia symbolizowało . Pozdrowionka serdeczne Sylwia od roztrzepanego znajomka 🙂no i oczywiście to co najważniejsze to mieć nadzieję ,że ten smutek ugasi szelest skrzydeł motylich 🙂🍀tup,tup,tup lecę dalej 😉🐾🍂

Sylwia P. Opowiadanie

27 września 2020 roku, godz. 21:31 39,7°C

***

Zamykam oczy. Znowu go widzę. Uśmiechnięty i jak zwykle, boso. Nawet po rżysku. "Zdzi-chuuu!!!" - rozlega się po podwórzu ciut piskliwych głosem z wyraźnym akcentem na drugą sylabę. Pachnie obiadem. Nad zrobionym własnoręcznie stołem, kołysze się jabłoń. Gałęzie przeplatające się z sąsiadującym winogronem, uginają się od owoców. Dziadek degustuje w ciszy, po czym wraca do stodoły. Do siana. Gdzieś miauczą koty...

Sylwia Pryga

Sylwia P.

28 września 2020 roku, godz. 19:23

Koniecznie!! 😁

Sylwia P. Opowiadanie

26 września 2020 roku, godz. 16:52 48,2°C

***

Pamietam, jak w dłoniach trzymała moją twarz całując w czoło. Jej pergaminowa skóra na moich włosach. Gładziła je. Zgarbiona, snująca opowiadania, śpiewająca kołysanki...
Zachłannie wdychałam różne zapachy które mnie wówczas otaczały : świeżego, prosto od krowy mleka, ciepłych drożdżowych bułeczek, chrustu spod pieca. A ten ogień, wesoło trzaskający spod fajerek, po kolejno dołożonej porcji przez nią drzewa. Delektowałam się tym, że jest przy mnie...
Ciężko znaleźć słowa by opisać kim dla mnie była i jak trudno mi teraz, bez niej jest...

Sylwia Pryga

Sylwia P.

27 września 2020 roku, godz. 21:27

Kati, czułam się wyjątkowo. Babcia miała kilkanascioro wnucząt, ale to mnie wzięła pod matczyne skrzydła...

Rafale, niektóre chwile tak potrafią się wryć w pamięć, ze wystarczy zapach, niewielki inny bodziec, i wszystko jest przed oczami.
Pozdrawiam wieczorową porą 🙂🌸

Sylwia P.

Oryginał