byłeś marzeniem wyśnionym
o czwartej nad ranem
tak rozkosznie
nieprawdziwym
beznadziejnie wytęsknionym

stalowe bezsenne dni bolą
nieznośnie powoli
przeszywając na wskroś

może gdybyś widział moje łzy
nie wbijałbyś we mnie słów
ostrych odłamków obojętności
nie raniłbyś istnienia
nie deptałbyś westchnień cichych za tobą
i ciężkich obolałych snów
każdej nocy bez ciebie

surrealistyczny śnie mój najdroższy
szklany ulotny
gdzie jesteś gdy próbuję złożyć cię w całość ze słów
przez palce przesypując

ile bym dała za sekundę twojego spojrzenia
czy byłeś tu kiedyś
czy twój zapach był kiedyś na mnie całej

kocham cię
kocham cię
kocham cię