Nocą
gdy parzy bliskość
której nie ma
umieram nieśmiertelnie
a orle smutki
rozrywają mnie
na skale samotności

Za jakie grzechy,
jaki ogień?

Zadość
ulepię Cię jeszcze
załzawionymi dłońmi
gliną ze snu
starannie wyrzeźbię Twój kształt
śpij...

Piszę z rana list
do swojej woli
o sile
i że mi się nie chce
a czas płynie
nie zabija ran
których nie ma
tylko pochłania
przysięgam wam
nie dajcie czasu czasowi
na cios wieczności niespełnionej
szkoda byłoby

Nie trzeba deszczu
złego wiatru
i zmrożonych kości
dnia jak noc

by umierać

Okryj mgłą
jak lubię
nim zaświta
bo ranek niepiękny
gdy czas żegnań

Wyjdźmy
trawa rosą pachnie
już niedługo
niech więc ostudzi
serca palące
bo już mi znikasz
choć razem jeszcze
w dłoniach
świta

Dla Spettro...

Wulkanie mój
co lawą wybuchasz
- to ja
miłość, o której nie mówi się
bo zbyt wcześnie
- to ja
gorącem ekstazy wypływam
po Tobie i w Tobie
- to Ty
i już Ciebie nie ma...

Chory smutkiem tęsknoty
gdy coraz dalej się zbliżam
stygnę
umieraj wraz ze mną
bo nieprzyjemnie
żyć w chłodzie

Jak pyłek na wietrze
płomyk na zapałce
tak łatwo mnie zdmuchnąć
po co, skoro sam zgasnę
odlecę w nieznane

Może tam
nawet pyłek jest ważny
a płomyk
nigdy nie gaśnie?

Pod drzewem
wszystko jest inne
- zielone
myśl i głowa
mniej w deszczu
tonie

Pod drzewem
prawie jak w domu
- pod mostem
lecz tutaj
tutaj czuję się jakoś
gościem...

Pod drzewem
ludzie sobie są
bliżsi
nie wiem dlaczego
być może
że cichsi

Jak dojrzała róża
objawiasz się
i nieliczni potrafią cię dotknąć
tak aby się nie ukłuć
reszta tylko płacze z żalu
nie rozumie

Dla wielu
tak szybko wyrastasz
usychasz w mgnieniu oka
nie zdążą nawet ujrzeć [...]

Pocznij mnie Boże
nieżywego
chcę z czystym sumieniem
splunąć Tobie w twarz

Pokalaj mnie
i zniszcz
bo nudno bez Ciebie

Kiedyś
na dnie
tych wszys­tkich łez
obudź się żywa

Oczy pod wodą
szczypią
i nie wszystko
widać

Łzy to nie zło
cza­sem tylko
smu­tek i gniew
naucz się pływać

Raz wtedy
nad Twoimi dłońmi mokrymi
oczyściłem duszę
i chyba tylko wtedy

Zwierzyłem się do bólu
z którego Twoje dłonie
mokre nie wytrzymały
i objęły oczy
usta
twarz

Objęły o wiele więcej
ale tego już Ci
nie opowiem...

Słowo wystarczy
bym rozlał się smutkiem
wskaż palcem drogę
nie na manowce
skąd wracam

Gnieżdżąc się w mym wnętrzu
zasiejesz pleśń
czy ziarno prawdy?

Przeszyj mą duszę
znokautuj krzycząc w twarz
zawstydź
zbesztaj
naucz

A na koniec
jeśli nie zginę
przyjmij dłoń
zacznijmy od nowa

Gdzie moralność
skoro mówią
- zdrada to nie zdrada
bo o dzień spóźniona
a honor
nie wart grosza
bo o grosz tylko tańszy
niźli kura złota

A jeśli powiem
"Bóg"
nie daj Boże
ilu parsknie
a ilu tych, co w trwodze

Znów zbliżamy się
do mostu o poranku
pod który tak gorliwie podkładałaś drew
a ja podpalałem

Dwa końce
już tylko końcem
być mogą
jak dwa początki głupie
na jednym końcu Ty
na drugim ja
a poranek
o zgliszczach zgasłych
nie jest już porankiem
jest południem
i wieczorem jest
a my jesteśmy nocą
samotną