Jestem kobietą. W mojej głowie panuje huragan. W oczach błyskają mi pioruny, na usta cisną się grzmoty. Staję się nieprzewidywalna... jak burza. W jednej chwili jestem zdolna doprowadzić do katastrofy.
A wszystko przez to, ze jestem kobietą.

Zastanawiając się nad swoją wiarą, nie mogę jednoznacznie stwierdzić, ze jestem agnostykiem.Głównym problem jest to, ze naprawdę chciałabym wierzyć w Boga - to znacznie ułatwiło by mi życie. Wiara w to, ze dobrzy ludzie, kierujący się podstawowymi zasadami moralnymi, zostaną pośmiertnie wynagrodzeni, a źli natomiast zostaną skazani na wieczne potępienie, jest budująca. Niestety sielankowe zakończenia najczęściej występują tylko w książkach i filmach. Rzeczywistość okazuje się być znacznie bardziej brutalna.

Czy meteopata przez swoje samopoczucie odzwierciedla stan pogody, czy tez pogoda odzwierciedla uczucia meteopaty?