Realistka.

Nikomu jeszcze nie udało sie do Ciebie dotrzeć. Myślałeś, że będę kolejną, która rzuci się z milionem pomysłów na pomoc. Błąd. Dostałeś adres i numer, sam przyjdziesz kiedy zrozumiesz, że ja jestem tą, której chcesz powiedzieć wszystko. Tymczasem usiądę spokojnie z boku i popatrzę jak zrzucasz sobie świat na głowę. Potrzeba atencji i manipulacji prędzej czy później odpuści nie mając skąd czerpać energii...i wtedy przyjdziesz.

Ty możesz wszystko i wszystkich możesz mieć, tylko nie widzisz sensu. Ja mam plan, ograniczone możliwości i ten wewnęterzny spokój, który chcesz mi odebrać. Może kiedyś nadejdzie moment, w którym zrozumiesz, że chętnie się nim podzielę, tylko musisz w końcu przestać atakować.

Nadchodzi czasami moment gdy jesteś silna już tylko po to żeby nie zawieść tych, którzy mają w Tobie oparcie... Stoisz żeby ich nie przewrócić...

Kiedy zaczynasz pisać książkę, której nikt nie przeczyta...
Kiedy jedziesz pociągiem wpatrzona w obrazy za oknem...
Kiedy stoisz w deszczu nie wiedząc, w którą stronę ruszyć...
Kiedy próbujesz żyć mimo, że nie wiesz jak długo to potrwa...
Wtedy wewnętrzna pustka zamienia się w smutek i już coś jest... tam w środku, już nie tylko echo.

Każą nam żyć...
Każą nam walczyć...
Każą nam być niesmiertelni.

My chcemy śnić...
My chcemy marzyć...
...umierać ideom wierni.

Dorosłaś, kiedy wiesz jakie kroki trzeba podjąć żeby było lepiej. Dojrzałaś, kiedy je podejmujesz, chociaż wiesz, że będą boleć.

Nie pozwól poznać się światu, dopóki sama tego nie zrobisz. Tak jest bezpieczniej.

Tak silna była tylko dlatego, że wiedziała, że jej łez nikt nie będzie wycierał.

Czego oczy nie widzą... z tego nie trzeba się tłumaczyć kłamstwem.

Człowiek, który posiada przynajmniej jedną, małą tajemnicę czuje się bezpieczniej w tym świecie.

Czasami nie wiesz czy to był błąd, czy to czas był nieodpowiedni.

Pożądać tego co stanowi wyzwanie to był jej cel, dlatego w uczuciach nie potrafiła być stała...a może nawet ich tak naprawdę nie miała.

Ty kochać przestałaś i już dawno nic nie znaczy, tylko zdjęcia jakoś trudno wyrzucić.

Zabawną anegdotą stało się wspomnienie o Nim, kiedy znalazłaś się w objęciach tego odpowiedniego. Czasem nawet wspominasz, ale już tylko w formie żartu, w końcu stał się tym kim powinien... przeszłością.

Mówią, że czasami mieć wybór to przekleństwo, a ja myślę, że przekleństwem nazwali odpowiedzialność. Każdy wybór się z nią wiąże...