Czasami tak trudno przychodzi potrzebne zrozumienie,
gdy serce bywa niecierpliwe z perspektywy bliskości...

Tęsknota jest odsłoną smutku goszczącego w spojrzeniu,
który przypomina jaki człowiek bywa samotny bez dotyku...

Tylko prawdziwie kochając tracimy dystans do życia,
który tak budujemy przed jakimkolwiek cierpieniem...

Nigdy nie przywyknę do myśli o ponownym rozstaniu,
gdzie sercem rządzą takie prawa nazywane miłością...

Nie potrafię ot tak przejść do porządku dziennego,
gdy czuję ogromny niedosyt w pieszczocie uczuć...

Cisza najbardziej boli podczas dzielących kilometrów,
gdy bez tęsknoty w spojrzeniu nie dostrzegam jutra...

Posiadając pewne oczekiwania względem ukochanej osoby,
które czasami zmieniają się tylko w niespełnione obietnice...

Istnieją takie różnice choćby w sposobie samego bycia,
które zmuszają uczucie do walki na przysłowiowe noże...

Cierpię przez ogromny niedosyt wywołany brakiem czasu,
gdzie tylko w ciszy pojmuję jak pragnę trwać przy Tobie...

Trudno jest poszerzać horyzonty o wnętrze człowieka,
gdzie od młodości uczymy się żyć według wychowania...

Kochać to nie zawsze oznacza dosłowną bliskość ciała,
ale przede wszystkim umiejętność czułego pożegnania...

Posiadając prawdziwą miłość na ramionach życia,
gdzie jednocześnie płynnie przeskakuję trudności...

Pech niekoniecznie musi trwać do ostatniego dnia,
gdzie niejedno Twoje spojrzenie jest sumą uśmiechu...

Działa, działa konto ;)

Dzisiaj nie pytaj dlaczego odchodzę ze spuszczoną głową,
ale zatrzymaj na czas zanim pójdę przez życie samotnie...

Niejeden raz ciśniesz z zazdrości słowami lekkomyślnie,
aby udowodnić jaki jesteś pełny lęku przed kolejną utratą...