Z dna świadomości
Do wierzchołka czasu
Powracasz.

Do drzwi fantazji
Bez pardonu i wstydu
Powracasz.

Bez pytania
Bez litości
Powracasz.

Zapłaciłem już za Ciebie cenę,
I nic za nią nie kupiłem
Poza krótką chwilą, której nie zapomnę.

Wysoką zapłaciłem cenę
Za jedno wspomnienie.

Powracasz,
Lecz odźwierny zamknął już bramę.
Mogłaś wejść,
Lecz strach zabił Ci chwilę.
Choć tego pragnę - wskrzesić jej nie sposób.

Powracasz
Odejdź.

A ja zapłaczę widząc, jak oddalasz się...

Widziałem błysk,
Którego pewnie nie chciałaś.

Zanurzyłem się w bezmiar kasztanowej duszy,
Odmawiając sobie tylko oddechu,
Przyspieszając bicie serca,
Umierając w utopii objęć Twoich oczu.

To była tylko sekunda,
Opuściłem wzrok.
Widziałem błysk,
Ale nie jestem godzien tego, co zobaczyłem.

Czy wiesz dlaczego ludzie milczą?
Wcale nie dlatego,
że nie mają nic do powiedzenia,
Lecz dlatego, że zapierasz im dech.

Milczenie nie jest brakiem słów,
Jest tylko brakiem głosu
I krzykiem serca.

Dlatego właśnie milczę.
Milczę, bo krzyczę.

Miałem żałować, że się zgubiłem
Że wyciągnąłem dłoń i wyszeptałem słowa
A ja się cieszę, że w nurcie życia
Znalazłem bulwar o Twoim imieniu

Niejasny
Nieprosty
Nieoczywisty

Falą uderzam o piaski nabrzeża
I zbieram ze sobą tylko kamienie
Lecz wolę odpływać z niczym przy Tobie
Niż zbierać wszystko u źródeł sumienia

Nie przerwę tamy i nie zaleję biedaków
Nie przeleję się przez brzegi Twoich wartości
Ale nie żałuję tego, że płynę przy Tobie
A jedynie tego, że nie mogę Cię zabrać ze sobą