Zazdrościsz mi, że całe życie idę prostą drogą, ale nie wiesz, że ciągle miałem pod górkę.

Trzeba umieć nieść życie na barkach, żeby się ustatkować.

Po cóż nam samotne noce, jeśli nie po to, by marzyć o ordynarnej szczerości?

Dno to przystanek pośredni. Jeśli na czas się nie odbijesz, wylądujesz na skraju i spojrzysz w czeluść, z której nie ma odwrotu.

Ludzie rzadko kiedy do siebie pasują, zwykle skleja ich kompromis.

Cóż to za życie, kiedy musisz zasnąć, by obudzić w sobie piękno.

Faktycznie, wygodnie jest nie zrobić nic, ale nie kłam, mówiąc, że "tak będzie lepiej".

O co biega w życiu? Nie myślę o tym i dlatego idę do przodu.

Bliska osoba to skazitelne zwierciadło, dzięki któremu możemy spojrzeć sobie w oczy.