Pierwsza zasada,
skrywaj w sobie ból, bo uznają Cię za wariata.

Ten wiersz dostałam pocztą od mojego ukochanego po naszym pierwszym spotkaniu na żywo...

"Znów przyszedł tu sierpień,
lecz ja juz nie cierpię...
Twa miłość mi z serca
wyjęła złe ciernie.

Wierz razem w nią ze mną
a wkrótce na pewno
twe wszystkie marzenia
na prawdę się spełnią. [...]

Gdzie są moje marzenia?
Już teraz nie ma nic.
Chwila zapomnienia.
Jeszcze otwarte drzwi...
Jeszcze ostatnie spojrzenie.
A potem -
nic więcej.
Łzy kapią z oczu
i boli serce...

Czy to Ty?
Nie, to wiatr
głaszcze moje włosy.
Czekam tu,
na kogo, wiesz,
chociaż blisko do nocy.
Patrzę w dal,
może tam
twój cień padnie na domy.
Słyszę szmer.
Ty?
Nie, wiatr,
jak bliski znajomy...

Czasem upojona błękitem przeźroczy,
błądzę oczami po niebie.
Chcę zapomnieć o wszystkim i zamykam oczy,
lecz gdy je zamknę widzę tylko Ciebie!

Pokochałam Cię, pokochałam,
a to, czego chciałam - nie dostałam.
Zostało mi tylko serce złamane
i twoje zdjęcia - tak kochane.