Slowa,slowa,tylko slowa...ktos dzis czynow dokona?
Zatopiony w myslach,utopiony w bezradnosci,
Czegoz mialby oczekiwac...radosci?
Wspinajac sie schodami nadziei,szuka jasnych promieni,
Ani swiatla,ani duszy...w gardle gorzka fala suszy,
Slabnie sila,mieknie wiara,zycie nas nie zadawala,
Ciagle czeka,jeszcze wierzy,czy mu ktos w to uwierzy...?
Serce sciska,oczy plona,naswietlony jest jej wonia...
Wciaz pamieta,wciaz wspomina,jej wspaniala slodka mina...
Wiec juz sam nie wie,czyja to wina,ze on ciagle ja obwinia.
Sniac na jawie,ociekajac slodkim potem,z pewnoscia nie bedzie to klopotem,
Czy w Warszawie czy w Poznaniu,marzy o jej spotkaniu...
W milczacym oddechu roz,posrod wszystkich slonych morz...
Zdaje sobie sprawe,ze to byloby wyzwaniem.

P.

Sukces to nie sztuka,to iluzja jakiej szukasz,
W czasie drogi na szczyt zlowrogi,dobrze dopiac sobie rogi,
A gdy nogi obolale,wierzyc trzeba w swe morale,
Teraz widzisz jak na dloni,wir sarkazmu i ironii.

P.

Moja Droga...

Osoba moja,przebojowa i nietuzinkowa,
Ukryta posrod wiatru cieni,czasami sie zarumieni.
Prostolinijnie i prawdziwie zaprowadzi cie ku dolinie,
Mijajac miesiace i lata,spotka Cie ktoregos slonecznego lata,
Poznajac sie w rosie trawy,bez obawy,to tylko smak zabawy,
Zaczaruje i oznajmi,ze w Tobie ktos sie podkochuje.
Doglebnie,poznawac smak Twoj lubieznie,
Grajac na twych czulych strunach,nie wiem,kto wie,moze mu sie to uda.
Rozpadnie jak skrzydla motyla,wowczas zauwaze,
Ze chcemy razem splonac,w zmyslach pozarze.

P.