W ramionach gór ściśnięty bezdech drzew.
Tak dokładnie we mgle objawiony…
A mówisz, że to ja ograniczam Ci widoczność…

I tracisz czas,
I powietrze niepotrzebnie marnujesz.

Tymczasem ja rozgrzeszyłam
Już nawet wiatr za kradzież moich słów.

A w nocy uczczę drogi wyboiste mojego wzroku.

Bo teraz różowe łuna nad dachem
Moich myśli,
Pielęgnuje piękno.

Jestem delikatniejsza niż wtedy,
Kiedy sylabowałam wspomnienia.

'cudem mi oczy serca,
a na ich genialnej siatkówce
obraz zrodzony z Ciebie...