Wierszy pisanie...

to pereł na ślad pióra nizanie
nigdy nie wiesz co z tego powstanie
ale zawsze jest tutaj pomocny
dreszczyk emocji

Jeśli w mojej wyobraźni,
Tylko istniejesz i żyjesz...
We śnie, Ciebie wymyśliłem
I pokochać ośmieliłem.

To nie ma piękniejszej baśni.

Wczoraj wszystko było łatwe.
Albo mi się wydawało,
że szczęście za ogon łapię,
a tym czasem - chwilę trwało.

ja znajdę ciebie
chociaż się dobrze ukryjesz
odnajdę ciebie
nawet gdy maski użyjesz

Niejeden rzeźbiarz chciałby tchnąć życie
w swoje dzieło.
Poeta w moc marzeń wierzy skrycie,
że się spełnią.
A twarze zasłuchane w muzyce
coś pięknieją.
Malarz umieszcza na aksamicie
całe piękno.
Człowiek czuje zmysłami w zachwycie
- talent jest to?

Bo nikt nie chce dzisiaj
zamienić się w przeszłość.
Dusza pełna życia
chce mieć zawsze wieczność.

Moja modlitwa...

ustrzeż mnie
przed sercem z kamienia
przed życiem bez istnienia
nie dopuść nałogów do ciała mego
i od wszelkiego człowieka złego
ustrzeż mnie

Listopad taki już jest... listopadowy po prostu.
W mej duszy jest smętnie też... byle nie skakać dziś z mostu.

Jest takie miejsce na ziemi
-marzenia są coraz śmielsze.-
Tam kolorami się mieni
nawet wdychane powietrze.

październik
melancholii jesiennych
powiernik

miesiącem
tak pełnym kwiatów zwiędłych
ich końcem

Tak ogarnąć wszechświat cały,
Ująć jego ogrom w dłonie.
Jaki musi być wspaniały
Ogień, który wiecznie płonie.

Idzie nowe...

W powietrzu czuć powiew jesieni,
za paletą barw sekret skrywa.
Jesień stara się nas odmienić?

Coś się kończy i coś zaczyna.

Nie ma już wysp bezludnych...
Chociaż niektórzy siedzą sami
Za szczelnie zamkniętymi drzwiami,
Pełni marzeń, tak złudnych.