Fraszki — Maciek Zz

Jadę szukać, może gdzieś trafię
do miejsca, co zwie się - wakacje.

A ja jestem kot dachowy
nie pieszczony, na wpół dziki,
jak ten promyk księżycowy
znam sekrety i tajniki...
niejednej ludzkiej alkowy.

Nikt tego jeszcze nie wie,
że dziś jesteśmy w niebie.

I nikt się nie domyśla,
że miłość do nas przyszła.

Skryjemy się przed ludźmi,
utoniemy w tej studni.

odleciały...
bez wytchnienia
nawet się nie obejrzały
jak wspomnienia

Odleciały żurawie
i gęsi z wielkim krzykiem.
Ja tu jeszcze zabawię,
zanim coś nie wymyślę.

pobiegnijmy przed siebie
jesień nas nie dogoni
między chmury na niebie
pędźmy jak stado koni

jeszcze zielone łąki
zakwitną pod stopami
moc kwiatów barwne pąki
zostawimy za nami

W nocy przyszła do mnie bosa,
Lecz w białe pióra ubrana.
Spojrzałem na nią z ukosa,
Niech tam... została do rana.
Zanim zniknęła niecnota
Śniadanie wyczarowała
Potem łóżko pościeliła
I naczynia pozmywała.
Wciąż nie wiem - aniołem była?
I czemu mnie rozkochała...?

Sen? - nie sądzę wcale,
mam pióro w szufladzie białe.

Wśród gwiazd na pewno jest ciekawie,
rosną na granatowej trawie.
W ogonach pełnych lamety
wzlatują nad nimi komety.
Na gorące słońca zważają,
czeluście czarnych dziur mijają.
Wnet zahaczą o blask księżyca,
aby ziemi przyjrzeć się z bliska.
Gwiazdy rosną i promieniują,
czystą poezją emanują.

Dotknąć swych marzeń zaklętych
w kropli barwnej tęczy.
Słyszeć szepty tajemnicze
w morskiej muszli skryte.
Ujrzeć gwiazdy w czyichś oczach
co śnią się po nocach.

Lato się nam kończy,
więc wypijmy...

za włosy rozwiane na wietrze
za usta kobiet roześmiane
za poetów i ich wiersze
za ogniska i gitary rozśpiewane

i powróćmy do młodości
wspomnień, młodzieńczej radości...

   Była kiedyś Agnieszka…
   Moje imię do dzisiaj
   Na Jej ustach mieszka.

   O Basi lepiej nie wspomnę.
   Kiedy wreszcie o Niej zapomnę.

   Tereska pisała do mnie długie listy…
   Tereniu – dziś czekam na list – przyślij!

   Joleczkę kochałem naprawdę [...]

Coś drgnęło...
powietrze falą wezbrało,
tąpnęło
jakby tego było mało
walnęło.
Niebo ziemi pokłon dało.
Zaczęło
gromkiej burzy koncert śmiało.

maki - kilka dni czerwone
czerwienią rozżarzone
łąki pola rozpalone

na ustach utrwalone

Chyba dzisiaj Noc robi porządki.
Zwinęła Drogę Mleczną w rulonik.
Już omiotła Kometą zakątki,
Zgasiła Gwiazd światła - nic tu po nich.

Jak znaleźć tę Gwiazdę... tę jedyną
- Po niebie deszczowe chmury płyną...

Jednej nocy, w oddali...
Płomyk tańczy na fali.
Serce rwie się do wianka,
Bo to Noc Świętojańska.

***
Nie daj się długo prosić,
Chodź ze mną, o północy
Szukać kwiatu paproci...