W sen zapada
srebrny księżyc.
Przestał bajki opowiadać,
w świerkowej, skrył się gałęzi.

Słońce rankiem
tu zawita.
Spotka śpiącego przypadkiem...
schowa się księżyc banita

między gwiazdy?
- do latarni.
(zgadł to każdy)

Bądź dziś mym kotkiem, koteczkiem,
Ja Ci do uszka poszepczę,
Aż swe śliczne oczka zmrużysz.
Ty za to troszkę pomruczysz,
Lecz nie powiesz: a kysz kocie!
Poddasz swe ciało pieszczocie...

Z kwiatem ci do twarzy
i z kosmykiem włosów.
Można się rozmarzyć
od takich widoków.

Podbite oczy okien
o świcie rozespanym,
za słońcem wodzą wzrokiem.
Jestem… kochanym.

Z tobą umówiłbym się na randkę,
na taką kolację ze śniadaniem.
Może nie chciałabyś znać mnie rankiem,
lecz już zostaniesz moim kochaniem.

Te kochane, uwielbiane...
gdzieś są moje Dziewczynki.

Noszę je w myślach, w sercu,
są w każdym, moim wierszu.

Zdarzył się kiedyś przypadek:
Zakochał się w Babci Dziadek.
Szepcze jej czułe słóweczka:
– Chodźże ze mną do łóżeczka –
Mówi do niej z takim wdziękiem,
Aż poprawia sztuczną szczękę.
– Chodź, będziemy się pieścili,
Nie zwlekajmy ani chwili –
I tak do niej się przymila,
Gładzi czaszkę swą co chwila
Siwy trójwłos ostatni
Więzi w drżących palcach – matni.
Z jaką werwą i ochotą…
Robi do niej „sztuczne oko”.
Stara się, wymyśla cuda
Może zmiękczyć ją się uda?
I landrynkę jej [...]

A gdy zapragnę
poznać twoje ciało nagie,
to tak naprawdę,
jak zdejmiesz te tatuaże?

Zechcę palcami
zabłądzić na twoim ciele.
Co z żelastwami?
- przeszkadzają, mój aniele.

gdzieś na pięciolinii
pośród nutek innych

kiedyś klucz basowy
spotkał wiolinowy

słysząc głos anieli
na siebie spojrzeli

z kitkami panienki
te dźwięczne ósemki

jak tylko umiały
arię zaśpiewały

wśród nut poruszenie
na miłosne brzmienie

rumieńcem zalana

nie wstydź się...
przecież nie jesteś naga
w moje słowa ubrana
kwiatów wonią owiana
mym oczom – pożądana

Już nocka zapada
I gwiazdy zapala,
A księżyc – latarnia
Blask wszędzie rozgarnia.

Drzewa cienie kładą
Spowite mgłą czarną.
Wiatr zębami kłapnął,
Liście drzew rozgarnął.

Gałęzie upiorne
Zawyły zadziornie.
Huczy w tej koronie
Piskiem gniazdo wronie.

Smętne jęki starców
Od trawiastych palców,
Jakby z ziemi diabłów
Gnał ktoś siłą czartów.

Wtem cisza nastała,
Z głębi szata biała
W noc się ukazała.
Ach, to błyszczy skała.

W twoje usta się zanurzam,
prawie tonę w ich otchłani.
Innej słodyczy nie szukam,
my oboje to kochamy.

Jest dziwna moc w pocałunkach,
której nie raz doświadczamy.
Jakby na różnych biegunach,
lecz stale się przyciągamy.

Wtulić się mocno w czyjeś ramiona,
Owinąć się zapachem Jej perfum
I powiedzieć komuś – spójrz, to Ona...
To już na pewno jest „życie – premium”.

Szukać i znaleźć Ją, gdzieś na mieście,
A gdy już podejdzie całkiem blisko
I z Jej uśmiechu zaczerpnę szczęście,
Wtedy powiem komuś – mam już wszystko.

przymrozi i śniegu nasypie
- to słyszałem - więc wypatruję,
chociaż jeszcze w uszy nie szczypie
jakieś zimno po nogach czuję.

Pieszczoty wieczorną porą,
sekretne są mi najbliższe.
Wprost do tego celu wiodą,
zostanie wspomnienie mgliste.

Nie sposób chwili zapisać
tych tajemnic niezbadanych,
ani utrwalić w źrenicach
zachwytu w oczach kochanych.