pomiędzy to co było w dniach w nocach nieznośne
nie wkładam mokrych spojrzeń
serce to nie kufer a jednak
zapełnione

pośród cudów świata jestem tylko gliną
która od słońca zziębniętej
nie odwraca
twarzy

kruszę się moją ciszą
wierząc

że sens miało
i zdarzyło wszystko

co miało się zdarzyć

więc jesteś

tuż za zakrętem ciepłych myśli
wydeptuję ścieżki do ciebie
a noc dziwi się światłem

mówię jej śpij spokojnie
mam w dłoniach świat
on czuwa

mój
niepojęty

stróż anioł

są wśród nas samotnicy
o których nikt się nie dowie

oszczędni

nie pożyczają siebie
na wieczne oddaj
bo komu

nikt nie zna ich głosu
klęczącego w gardle
jak zbolała
pijaczka

i tylko ona jedna
murem stoi

wierna

modlitw szeptanych
bezgłośnie

- niema słuchaczka

w barwach jesieni jestem
i chłodem wiesz drżą mi ręce
a ty mnie w szepty spowijasz
ze zwątpień rozbierasz bezładnie

i mówisz
nam w środku zimy miłość
jak wiosna przyszła
niespodziewana

- i nagle

noc dziś urodzajna

w ciemnej grudzie nieba
kwitną gwiazd kaczeńce

brodzę w mlecznej drodze
jak wędrowiec szczęśliwy
któremu oprócz życia

nie potrzeba

więcej

jeszcze jestem

nie patrzę w oczy lustrom
cieniem się kładę na kartkach
lepką ciszą związuję palce
i znów mnie

o oddech mniej

chodź nocy dziewczynko
jeszcze zdążymy przed świtem

strachu pajęcze ręce to nic

ubierz się w życie na nowo
tam widzisz przejść się da
w zmarzniętych stóp
dziwnym tańcu

chodź nocy dziewczynko
która
nazywasz się

- ja

rozbolała Boga głowa na mój widok
że ani słowa wyduś
chciałam grzechy tłumaczyć
coś powiedzieć
prostować

spojrzał na mnie
i ze śmiechem rzekł tylko
- w wodospadzie życia są tęcze
więc zabieraj manatki
i na ziemię się wprowadź...

niech już będzie jak musi być
w ramionach ciszy niech śpi
mój spokój
święty

już chyba nic
po prostu
nic

o kwiaty dbaj
czasem mów do nich
wierszem

są takie dni że trzeba
wyjść

ostatnie

- może pierwsze

kto wie
może kiedyś słów barwne girlandy
porozwieszam w szczęśliwym
wierszu

i w jaśminowej wiośnie
dniem nowym
wstanę

ale dziś
dziś jeszcze noc ciemna
i daleko

do świtu

wracają

wiem że wracają
a Bóg przymyka oczy na takie
dziwne wagary

miejsca maja zajęte nowym człowiekiem
dziwią się

odpowiedz niebo bo muszę wiedzieć
tej jednej prawdy znać dziś
oblicze

gdy już będziemy po tamtej stronie
długo pamięta się
jeszcze

i tęskni

- za życiem ?

Mamie dedykuję...

szukasz mnie dalej niż jestem
niż ty jesteś

w autobusach spóźnionych jak życie
w zwiędłych czekaniem wiosnach
w słowach pamięcią ciężkich
w ciszy zimnej

jak kamień

przepadłam