Tak coś jeszcze mam od siebie. Przyszedł sobie rok szkolny, więc będę dodawała mniej i pewnie znacznie krótsze będą te części...
TYLE.

***
Gdy zaczęła się pierwsza lekcja, modliłam się, aby w końcu się skończyła. Nauczycielka dwa razy wywołała mnie do odpowiedzi. Oba razy nie wiedziałam, co mam odpowiedzieć. Po prostu nie słuchałam, co też takiego mówi. Ba, nie wiedziałam nawet jaki temat jest. Postanowiłam do końca lekcji skupiać się i w miarę możliwości słuchać. Za pierwszym razem pani od fizyki tylko [...]

Do domu wracałam długo. Wyjątkowo długo. Miałam przynajmniej sporo czasu na rozmyślanie. Jedna rzecz jest prawie pewna. Miałam spędzić z nim sylwester. I coś jeszcze… Półmetek. Półmetek? Kurczę, przecież ja nigdy nie chodziłam z chłopakiem. A co dopiero na takie imprezy. A jak się potknę? Albo jak przydarzy mi się coś głupiego? Znając siebie, mogłam zderzyć się z kimś, a potem przewrócić na stół pełny jedzenia... albo coś w tym stylu. Dziwne było to, że w drodze powrotnej nawet się nie potknęłam. To [...]

Nie wiedząc nawet kiedy, znalazłam się we własnym łóżku. Ach, tak miałam jeszcze napisać Kindze, że jestem już po. Wolę jednak nie, jeszcze będzie wypytała mnie o wszystko… nie lubię tego. Tej nocy znowu mi się śnił. On i jego ojciec. Znowu tak samo. Kiedy obudziłam się w nocy miałam już tego serdecznie dość. Spojrzałam na telefon, była trzecia nad ranem. Eh… - pomyślałam i położyłam się z powrotem.

Kolejne dni
Nie wiedziałam nic. Nie wiedziałam, czy nasza znajomość przeszła na jakiś wyższy poziom. [...]

- Co chciałabyś jeszcze o mnie wiedzieć? - zapytał.
- Czy ja wiem… Chętnie posłucham co jeszcze masz mi do powiedzenia.
- Hm… na przykład… nie mam rodzeństwa, lubię eksperymentować.
- Z czym? - wydawało mi się to dziwne.
- Dobre pytanie. Właściwie ze wszystkim. Z czym tylko nadarzy się okazja - odpowiedział. Kompletnie nic z tego nie zrozumiałam.
- Nie rozumiem… - przyznałam się.
- Być może kiedyś Ci pokażę - odrzekł, zamyślając się na chwilę.
- Okej…
- A Ty o sobie co byś jeszcze dodała?
- Hm… mam [...]

Sobota- spotkanie
Obudziłam się szybko. Nie jestem pewna czy to było z powodu snu, czy raczej z tego powodu, że zaczynałam już odczuwać stres, który wiązał się ze spotkaniem. Chociaż obie te rzeczy były ze sobą związane. Obie dotyczyły Oskara. Nie bardzo miałam pomysł na jakieś zajęcie. Postanowiłam, że pójdę się przejść. Jednak długo mi ta podróż nie zajęła, bo było bardzo zimno. Zima zbliżała się szybkimi krokami. Nigdy nie lubiłam tej pory roku. Pochodziłam trochę po osiedlu i wróciłam do ciepłego [...]

Kiedy wróciłam do domu, odrobiłam szybko lekcje i poszłam oglądać jakiś film. Była to jakaś komedia romantyczna. Na samym początku tego filmu były już jakieś akty miłosne. A, że jakoś mi tego ostatnio brakowało, popłakałam się. Wtedy wściekłam się na siebie i zgasiłam ten głupi film. Zeszłam na dół i zrobiłam sobie kolację. Po czym poszłam się wykąpać. Po kąpieli zawsze czuję się jak nowo na rodzona. Tak jakoś lekko… Potem położyłam się do łóżka ze słuchawkami w uszach. Leciała moja ulubiona [...]

Każda chwila spędzona z moimi przyjaciółmi, była dla mnie bardzo ważna. Tak, z Kingą byłyśmy sobie bardziej bliskie. Wiedziała więcej o mnie, podobnie ja o niej. Musiałam pogodzić się ze śmiercią mojej Arletki, prawda? Nie miałam innego wyboru. Zdałam sobie sprawę, że równie dobrze, to mogłam być ja. Zdałam sobie także sprawę z tego, że chciałabym w takiej sytuacji żeby Arlet była szczęśliwa, miała nowych przyjaciół. Ona też pewnie tego chciała. Więc czemu nie? - pomyślałam. Kiedy ma się przyjaciół… [...]

Pewna dziewczyna zakochana była w pewnym chłopcu. Z wzajemnością z resztą. Nie wiedzieli jednak co czeka ich dalej.
Dziewczyna miała lat dziewiętnaście, chłopak dwadzieścia. Ta młoda kobieta była chora na białaczkę. Kiedy już trwali ze sobą na tyle długo, że była pewna iż może mu o tym powiedzieć, powiedziała. Jak on na to zareagował? Jak na wyrok śmierci. W rzeczy samej ta choroba jest takowym wyrokiem. Ona zabija. Prędzej, czy później. Chcieli wspólnej przyszłości. Tylko czy choroba na to pozwoli? To jest dobre [...]

4.
Ufałam mu, nie wiem dlaczego. Jak on miał na imię? O, dopiero zdałam sobie sprawę, że nie wiem. Zapytałam go. Powiedział, że ma na imię Olek. Olek- ładnie, pomyślałam. Wtedy przedstawiłam mu się i ja oraz podałam mu dłoń. Uścisnął ją. Do domu miałam daleko. Bardzo daleko. Trochę czasu więc razem spędziliśmy. Olek- był dużo wyższy od mojego starszego brata. Był inny. Kamil był wysokim, ale szczupłym chłopakiem. Brunet. On był też wysoki, jednak niższy od brata, ale umięśniony. Widziałam te mięśnie [...]

Prolog

Jedynie konfrontacja z fobią jest metodą na fobię. Dokładnie na zasadzie szczepionki. Szczepisz sobie podświadomość.
— Janusz Leon Wiśniewski

Każdy z nas ma jakieś swoje lęki. Jedni boją się burzy, kolejni ciemności… ktoś inny powie, że boi się wysokości. Pytanie: Jak przezwyciężyć ten strach? Odpowiedź jest prosta: zmierzyć się z nim. A czy wygrać Ci się uda… to tkwi w Twoich staraniach.

1.
Jestem jedną z osób, która także miała swojego „stracha”. Tak, jednej rzeczy bałam się panicznie. [...]