Jak przez kilka(naście) lat rozbierasz jedną i tę samą kobietę możesz mówić do sobie Profesjonalista. Dopiero gdy trafi się Tobie druga, bądź trzecia, okazuje się że jesteś amatorszczykiem. Co innego jest rozbierać by ona płonęła, a co innego by podetrzeć jej tyłek.

Śmiesznych ludzi się lubi, głupich toleruje, a silnych unika.
Albo bycie błaznem, albo szaleńcem, albo silnym kowalem zamkniętym w swojej kuźni.

Gdy sam dla siebie głównie jesteś przeciwnikiem stajesz się silniejszy, tak mawiają mądre głowy, nie dodając przy tym, że stajesz się również własnym cieniem, którego nie zauważają bądź też nie chcą zauważyć inni ludzie.

Mamy mnóstwo czasu żeby osobno umrzeć i ani chwili by razem żyć.

Samotnie moje myśli czuwają przy zasłoniętych oknach wzdychając.

Ludzie są w posiadaniu wielkich telewizorów - okno na świat, szkoda tylko że o wąskim horyzoncie. Byle jaka, taka mała książka choćby o Muminkach daje szerszą perspektywę.

Pozytywne nastawienie nie jest związane z zewnętrznym życiem, jest niewidoczne, nie oznacza wcale że jest niewidome.

Nie mam sobie nic do zarzucenia, to ludzie zarzucają mi to, co sam sobie zarzucam.

Luźniutko, pewne schematy wyuczone od najmłodszych lat, nie przestają zaskakiwać.. Więc słucham.

Postaw na siebie, nawet jeśli Twoja karta w rękawie to nie jest As.
Nie po to ktoś wymyślił w tali Jokera, żeby nie blefować przy rozdaniu.

Trywialność mnie poraża od środka i to ze środka innych ludzi.