Myśli — Logos

Po prawicy Twej stanę to pewne.
Jeżeli jakąkolwiek wartość w życiu człowieka ma prawda, to nie będzie ta która już raz umarła. Na nic zmartwychwstanie, jeżeli znów przyjdzie Tobie umrzeć na próżno tym razem.

Są dwie drogi prowadzące do sukcesu;
Robić to dobrze, lub po prostu zacząć to robić.

A pamiętasz jak? Kiedyś to było, zapomniałem, śmierć silniejsza jest niż miłość. A przyjaźń? to taka więź, niby też miłość, a związuje na krócej.
Kiedy to było.. Zamykam oczy widzę Was, nie chcę już chyba więcej spać. Szeroko.

Jakimś tam idealistą jestem, problem w tym że nie mam świadka.

Najdłuższe widzenie miałem na odsiadce. Kiedy to, coś przysłoniło mi wzrok.

Spotykamy ludzi, bądź mijamy ich co dnia, nawet może ten jeden, jedyny raz w życiu. Tych których mamy na co dzień nie zauważamy wcale.

Wiecie, jestem trochę podjarany inaczej. Kiedy to z Ojcem łowię ryby, mógłbym opisać szereg emocji towarzyszący tym momentom.
Uproszczę to do pewnej konkluzji. Kiedy to, ludzie pytają mnie: a jakie ryby, a jaki sprzęt, a gdzie, a ile, a jak? Ja po prostu jestem wdzięczny że, mogę.

Myślę sobie że, ta zima musi minąć.
Promienie słońca znów będę muskać nasze skronie kochana.
Ciepło.. już było. Zimna wojna, ot co.

Ku samemu sobie, pędzę na przeciw by spotkać.
Nowe życie? jestestwo własnego ja? Ciebie tam ujrzę?
Nie.
Jego odnajdę. Wytropię, śladami młodej gazeli.

Wierz we mnie, nawet gdy skreśliłaś mnie ze swojej listy toDo.

Kibicuję już wszystkim, nawet jak ich nie wspieram, to na pewno im nie przeszkadzam. Życzą mi źle, lub nie życzą wcale. Taka to już wicewersa.

Patrzyłem na Ciebie przez pryzmat szkła, dopóki było pełne nie widziałem Cię aha.

Która z tych co się we mnie; nienawiścią zasłaniałem, nie
wierzę
wzbierała cnota; słomianego rycerzyka, tak
poległa droga ..