Niby odpowiedział tak jak tego oczekiwała, niby wszystko dobrze ale jednak w swoją odpowiedź wplótł o jeden wyraz za dużo, to było tylko jakby sie wydawać mogło nic nie znaczące słowo, a tak bardzo dało jej do myślenia i tak dużo powiedziało. I wtedy już wiedziała że kłamie, wiedziała jaki jest i...że nie warto...
Musimy być nieustannie czujni bo najczęściej drobnymi słowami, gestami najwięcej dowiadujemy się o człowieku...

Przyjaciel, tak o nim mówiła, choć myślenie o nim tylko w ten sposób przychodziło jej z coraz większym trudem, zaczynało jej zależeć coraz bardziej i to nie jak na przyjacielu... bała się tego uczucia, które zaczynało ją ogarniać...nie wiedziała co ma zrobić...zostawić los biegowi wydarzeń...ugasić uczucie aby nie stracić przyjaźni czy pozwolić się temu rozwinąć...co będzie dla niej, a właściwie dla nich lepsze...