ten czas miniony
włosy rozkochane
czesze

w pocałunki
bawią się twe
roziskrzone oczy
twa gładka
skóra przemawia
szeptem
dziwna mową [...]

Kwiecie mój
ty umierasz
dusi, zadusza Cię
ta jałowa ziemia
bez życiodajnego
deszczu, słońca
cienia

i tylko dotykam
Cię mymi opuszkami
a twoje kolory bledną [...]

ty która
wonią napełniasz
i ciszę
krzykiem rozdzierasz

kładąc swą dłoń
troskliwie na mej
oszronionej piersi

i
twe oczy [...]

nie przez
wiersze umrę
moja miła

lecz
z braku
twej miłości

która zaślepia
lewa komorę
serca [...]

po płynęła
strużka słów
niczym krwi
Ablowej

te słowa
przysięgi spopieliły
się Anty
zdradziecko
a jednak
gotowe do [...]

od chwili
gdy dotknęłaś
mnie dłonią

w szarość
mej twarzy
naznaczony
zostałem piętnem

z jednej
miłością [...]

dotykam palcami
twarzy jak
niewidomy przeróżnych

bo one
dają mi
świadectwo
że żyję
tworze

o tych [...]

ogarnia mnie
lęk gdy
być przestanę

nim me
pióro i ma
dusza wypisze
się całe

nim wycisnę
z swego [...]

nie potrafię
już tak
odwracać się
od środka
na lewą
stronę
w tych
gwiazdach
które
kruszę
tak codziennie [...]

potrzebuje ciszy
przeciętej krzyżem
gdzie w ramionach
wciąż rozpięty
krzyk-ludzkiej
masy opięty
potokiem słów

który tak
szarżuje na
zieleni flanki [...]