'Josh pociągnął mnie na kanapę. Czułam się przy nim tak, jakbym latała i nikt nie mógł mnie ściągnąć na ziemię. Nikt nie mógł zatrzymać kierunku, w którym leciałam, bo nawet ja sama nie wiedziałam dokąd lecę. Najlepsze z tego wszystkiego było to, że nawet nie chciałam wiedzieć. Miałam wszystko gdzieś. Liczyło się tylko to co dzieje się z centrum mojego wszechświata. Zaczął mi opowiadać coś o nocy. Nie wiem co. Próbowałam się skupić, ale rozpraszało mnie to w jaki sposób bawił się moją dłonią.
- Nie lubię nocy. – zdolałam wykrztusic – Kojarzy mi się z czymś złym.
- Ja właśnie kocham noc. Ciemność pozwala nam być sobą. W nocy potrafię żyć. Potrafię być tylko i wyłącznie sobą, chociaż nigdy tak naprawdę nie wiem kim jestem.'

Mówisz, że mnie znasz, ale to jedno z wielu kłamstw. Znasz tylko moją maskę, a nie to co się pod nią kryje.