Wystarczyło mi na Niego spojrzeć, by upewnić się, że nigdy nie będę w stanie Go pokochać. A tak bardzo marzyłam, że kiedyś spotkam swoją wielką miłość! Trudno mi było jednak odrzucić własny wizerunek odbity w Jego zauroczonych oczach. Bo w nich widziałam taką siebie, jaką pragnęłam być.

Z czasem zauważyłam, że stajemy się ludźmi, przed którymi przestrzegali nas w dzieciństwie rodzice...

I zrobiłam to, czego próbowałam nie robić - zatopiłam się w twych oczach, które były dla mnie nie lada ukojeniem.

Jesteś moim największym skarbem.

Nie wiedziałam, czy powiedziałam to głośno.

... i tak zaczęłam biegać. Wkrótce zrozumiałam, że im więcej trenuję, tym jestem odporniejsza na zmęczenie. Więc trenowałam. Dzień i noc. Aż uświadomiłam sobie, że staję się coraz lepsza, że nie mam barier. Mogę biegać kilometr, dwa, pięć, dziesięć, sto. I nigdy nie będzie tej granicy, gdy powiem sobie dość.
... i tak zaczęłam Cię kochać. Wkrótce zrozumiałam, że im więcej trenuje serce, tym jestem odporniejsza na Twoje nieodpowiednie zagrania. Więc Cię kochałam. Dzień i noc. Aż uświadomiłam sobie, że staję się w tym lepsza, że nie mam barier. Mogę kochać Cię rok, dwa, pięć, dziesięć, sto. I nigdy nie będzie granicy, gdy powiem sobie dość.