Gdy odejdę od Ciebie
Dostrzegać zaczniesz swe niezrozumienie
Zakłuje Cię serce ,gdy dojdzie do Ciebie
Tęsknota za czasem wspólnie spędzonym
Tym przez Ciebie niedocenionym.

Gdy za późno się ocucisz
Już nie zdążysz do tego powrócić.
Choć w ten czas dla Ciebie to bez znaczenia
Już nie uchylę Ci rąbka nieba

Nadszedł czas , że normalnie oddycham
Z tęsknoty już nie  usycham.
Skrzydła rozwinięte , nastały czasy piękne.
Żalu i łez nastał kres ...

Poezji wiele w mej głowie, lecz jak ubrać ją w słowa gdy jestem przy Tobie...
Tracić zmysły zaczynam gdy mówisz do mnie. Jak pisać mogę , gdy dłonie moje dla miejsc na Twoim ciele są stworzone..

Złotą radę pragnę Ci dać.
Nie dawaj siebie całej na raz,
Gdyż całej się odzyskać już nigdy nie zdołasz.

Szczerość ważnym elementem altruizmu ,
Dla tego jedynego , bądź sobą.
Bo gdy szczęście Cie pożegna, uratować nie zdołasz , ani pozbierać..

Znów odnalazłam wene na pisanie wierszy, lecz poraz kolejny skończyła się, przy pomyśleniu o Twoim imieniu.