Witaj w moim ulubionym miejscu,
Trochę rozrywki dla smutnych przyjaciół
Kim jesteśmy?
Skoro nasze serca gniją?

Pokażmy trochę ciała,
podzielmy się oddechem,
kiedy będą krzyczeć,
kiedy będą nas oceniać

Tutaj nie ma zasad,
możesz szufladkować, kłamać i kraść
Nie ujrzysz prawdy,
mając zamknięte oczy

W mieście hipokryzji,
wszyscy jesteśmy tacy sami
To trudny temat, fakt
Możesz zobaczyć syf i zaciągnąć się tym

Po prostu zaciągnij się,
zaciągnij się ze mną,
jeżeli chcesz się zgubić,
jeżeli chcesz się zadowolić

Tańczę w pustym pokoju,
wiem, że nikt nie zadzwoni
Mam obolałe stopy i
powykrzywiane dłonie
Wszystkie złudne nadzieje,
dzisiejszej nocy - przytulę je

„W tym świecie nic nie bywa prawdziwe
Musisz się przyzwyczaić!
Bo w tym świecie,
miłość to nie miłość” [...]

Za zasłoną nocy
ukrywam się przed dniem
te liczne spojrzenia
pośród mojej samotności

Tak wiele kłamstw zdołało
zniszczyć moje sumienie
Wszystko co wyśnione
stało się nierealnym marzeniem

Przyjacielu…
Zwykłam tęsknić
poświęcając Ci każdy wers

W podróży bez końca,
bez Twoich ramion
i czułych dłoni

Moje serce bije gwałtownie
z otwartymi ranami,
byś nie ujrzał słabości

za szklanymi oczami

Z letnim wiatrem,
poruszając się leniwie
przemierzam miejsca w których
nigdy nie chciałam być

Nie zadając pytań
Nie odpowiadając
Bez smutku
Bez radości
Podpalam wszystkie mosty

Nie ma ziemi,
którą nazwałabym domem
I nie ma ramion
co ukryłyby wstyd

Pozostawiając jedynie popiół,
odchodzę,
wraz z letnim wiatrem
z miejsc w których nigdy
nie było miłości

Na przekór dniom,
przechadzam się nocą
I nigdy nie czuje się bardziej samotna
Jak wtedy, gdy wschodzi słońce

Zjadając piękne kłamstwa,
w pośpiechu
lub ciągłym zmęczeniu.
Chcąc dobrze,
zawsze robię źle

Widzisz, jestem zakurzona
i trochę zapomniana
Ale moja samotność i ja
lubimy piękne kłamstwa.