Lubię być nieobliczalny, czasem irracjonalny i nieprawdopodobny. Nie wiem skąd bierze się u mnie zboczenie w tym temacie, ale to jest chyba właśnie główny urok naszego ziemskiego życia - nie znamy odpowiedzi na wszystkie pytania.

Boję się szaleństwa. Pewnie
dlatego, że ciągle depcze mi po
piętach, a to odbiera komfort
psychiczny i ogólne poczucie
bezpieczeństwa. Poczucie, które
kiedyś pozwalało pić mleko prosto z
kartonu - teraz szukam w nim
karaluchów.