Ludzie są przemijającymi sekundami, kurczowo trzymającymi się wskazówek zegarów, ginącymi w bezkresie czasu. Jesteśmy martwi.

-Więcej jest dni czy ludzi w naszym życiu?
-To nieistotne, i dni i ludzie przemijają, a my o nich zapominamy.

Nie zostaną po nas nawet zdjęcia czarno-białe. Nasze twarze znikną z fotografii bądź zostaną wycięte. W rodzinnych albumach zabraknie dla nas miejsca, wkrótce i na cmentarzu. Zarośnie płyta cmentarna po setkach lat bólem i brakiem wspomnień, które zasłonią nasze nazwisko.