Wzniosłam się w górę. Było to niezwykle proste, wystarczyło chcieć, no i może trochę poruszać rękami. Płynęłam w powietrzu jakby w wodzie, odpychałam się nogami. Wiatr przyjemnie gładził moje włosy, głaskał twarz. Pode mną rozciągało się ciche, śpiące miasto. Światło księżyca rzucało delikatne cienie, ale nie bałam się. Nie pozwoliłam sobie na strach w tej magicznej chwili, mogłam czuć tylko szczęście.
Skierowałam swój wzrok ku górze. Jasna tarcza uśmiechała się. Chyba wszyscy widzą ten wyimaginowany uśmiech księżyca. Zawsze wyobrażam sobie, że ma twarz i patrzy na mnie. A wokół niego mnóstwo gwiazd, rozsianych na sklepieniu jak drobny mak. W taką cudowną, ciepłą, ugwieżdżoną noc nie sposób było nie oddać się wyobraźni.
Wzniosłam się wyżej, nad wieżowce. Wcześniej bałam się mocnego [...]

Szósty mój zmysł to miłość.
Dzień w dzień przechadzając się po mieście szukam Jego w bluzce w paski, którą tak dobrze sobie zapamiętałam.
Dzień w dzień szukam wszędzie zapachu jego perfum które tak chamsko skrytykowałam.
Dzień w dzień w każdym szukam jego spojrzenia- takiego spojrzenia które każdy potrafiłby opisać, tylko mój szósty zmysł wszystko przyćmiewa.

Widziałam rzeczy które nie każdy by zobaczył. Setki pasiastych bluzek różnego kroju, różnego koloru i różnego ułożenia pasków... Znalazłam już nawet kogoś o podobnej mentalności...

A za każdym razem gdy Cię spotykam nic takiego się nie liczy, bo patrzysz na mnie tak jak tylko Ty patrzeć umiesz.

Czy to właśnie jest granica między sercem a rozumem? Gdy jedno dyktuje, że "nie, ja go wcale nie chcę, tylko go lubię", a drugie "w gruncie rzeczy, nie mogłabym chcieć nikogo lepszego"...

O przeszłości się nie zapomina, ona tworzy nas takimi, jakimi jesteśmy teraz- lepszymi bo uczymy się na błędach. Przeszłość jest jedną z tych rzeczy, z którymi się nie walczy, a z którymi należy się pogodzić.