Gryska

To niezwykle zabawne, że zaczynam określać swoje uczucia w ten sposób. Jeśli jednak pozostaje to jedynym bezpiecznym pochłaniaczem nadmiaru żalu, przez dłuższy czas z pewnością się to nie zmieni. Od czegóż zacznę na samym początku? Cóż. Docelowo będzie to historyjka przepełniona zbędnymi faktami lub tylko kobiecą spostrzegawczością - w nadmiarze.
Istnieje, co prawda, [...]

Gdyby to było wczoraj, z pewnością rzuciłabym się w otchłań spokoju. Wiesz, świeczki, książka i cisza. Co jednak odróżnia mnie dzisiejszą od wczorajszej? By nie popaść w szablonowość, pospolitość, banalność, nie powiem, że musli, które stoi obok, a może... A może fakt, iż po raz pierwszy piszę tutaj, nie mając za plecami wybitnie przytłaczającego [...]

Jeśli mówię "cisza", doprawdy większość Was myśli o tym tykaniu zegara, dźwięku czyjegoś oddechu. Ale to chyba nie o to chodzi. To ten brak dźwięku, kiedy prosisz tylko o to, żeby obok kogoś usłyszeć. Mówisz "witaj", "cześć", "dzień dobry". Lub piszesz, bo szkoda nadwyrężać odwagę. W duchu modlisz się, aby ktoś odpowiedział tym samym.
Kochani.
Jest noc, gdzie każdy [...]

Kiedy czuję się najbardziej samotna? W momencie, gdy mężczyzna, który spędził u mnie noc, wychodzi. Uprzednio oczywiście mnie przytula, mówi coś miłego... I znika. Ogarnia mnie wtedy taka pustka. Wracam do domu z tego nieszczęsnego przystanku, obchodzę cały dom, aby nawdychać się jeszcze jego obecności; może pościel jeszcze ciepła? Po czym siadam i tęsknię za możliwością zrobienia mu herbaty. To łamie nawet najtrwalsze serca.
Najpiękniejszy moment? Kiedy wychodzi zaspany z pokoju w momencie, gdy ja przygotowuję ową herbatę. Cały problem polega na tym, że nie mogę uciec już w książki. Jeśli wiesz za czym tęsknisz, o wiele trudniej jest tego unikać.

Błagam, niech mi ktoś powie. Niech mi ktoś powie, po co są nam te zbyt długie noce, wieczory? Każde nazajutrz, wypowiedziane z tak wielką nadzieją. Czy tylko po to, aby słyszeć ten ciepły głos?
Widzisz, mamy problem, bo moje uwypuklenia na skórze pojawiają się znów, pojawiają się coraz częściej. Wątpliwości pojawiają się, kiedy słyszę Twoje "co się stało?", [...]

Witaj, człowieku.
Chciałabym tylko powiedzieć, że znów tracę umiejętność pisania. Kolejny już raz piszę dziesiątki marnych słów, by następnie zniszczyć je poprzez backspace. Widzisz, jest to jednoznaczne z duszeniem się. Ach, ciemności...
Po prostu obawiam się, że mój brak słów równa się z wewnętrzną pustką. To natomiast równa się z kompletnym dnem [...]