To niezwykle zabawne, że zaczynam określać swoje uczucia w ten sposób. Jeśli jednak pozostaje to jedynym bezpiecznym pochłaniaczem nadmiaru żalu, przez dłuższy czas z pewnością się to nie zmieni. Od czegóż zacznę na samym początku? Cóż. Docelowo będzie to historyjka przepełniona zbędnymi faktami lub tylko kobiecą spostrzegawczością - w nadmiarze.
Istnieje, co prawda, pewna obawa, która mówi: ktoś połączy fakty, odkryje, że to Ty. To jedyna rzecz, która mnie hamuje. Czy skutecznie... ?
Chciałabym tylko [...]

Gdyby to było wczoraj, z pewnością rzuciłabym się w otchłań spokoju. Wiesz, świeczki, książka i cisza. Co jednak odróżnia mnie dzisiejszą od wczorajszej? By nie popaść w szablonowość, pospolitość, banalność, nie powiem, że musli, które stoi obok, a może... A może fakt, iż po raz pierwszy piszę tutaj, nie mając za plecami wybitnie przytłaczającego okresu w mym życiu?
Śmiem przypuszczać, że nikt nawet nie doczyta tekstu do tego momentu, gdyż każda wypowiedź, na wstępie której nie ogłosimy [...]

Jeśli mówię "cisza", doprawdy większość Was myśli o tym tykaniu zegara, dźwięku czyjegoś oddechu. Ale to chyba nie o to chodzi. To ten brak dźwięku, kiedy prosisz tylko o to, żeby obok kogoś usłyszeć. Mówisz "witaj", "cześć", "dzień dobry". Lub piszesz, bo szkoda nadwyrężać odwagę. W duchu modlisz się, aby ktoś odpowiedział tym samym.
Kochani.
Jest noc, gdzie każdy dźwięk przytłaczany jest barwą, ruchem. Usłyszałeś to? Och, ja też. I proszę, nie mów już więcej "podoba mi się ktoś inny", wyciągając [...]

Kiedy czuję się najbardziej samotna? W momencie, gdy mężczyzna, który spędził u mnie noc, wychodzi. Uprzednio oczywiście mnie przytula, mówi coś miłego... I znika. Ogarnia mnie wtedy taka pustka. Wracam do domu z tego nieszczęsnego przystanku, obchodzę cały dom, aby nawdychać się jeszcze jego obecności; może pościel jeszcze ciepła? Po czym siadam i tęsknię za możliwością zrobienia mu herbaty. To łamie nawet najtrwalsze serca.
Najpiękniejszy moment? Kiedy wychodzi zaspany z pokoju w momencie, gdy ja przygotowuję ową herbatę. Cały problem polega na tym, że nie mogę uciec już w książki. Jeśli wiesz za czym tęsknisz, o wiele trudniej jest tego unikać.

Błagam, niech mi ktoś powie. Niech mi ktoś powie, po co są nam te zbyt długie noce, wieczory? Każde nazajutrz, wypowiedziane z tak wielką nadzieją. Czy tylko po to, aby słyszeć ten ciepły głos?
Widzisz, mamy problem, bo moje uwypuklenia na skórze pojawiają się znów, pojawiają się coraz częściej. Wątpliwości pojawiają się, kiedy słyszę Twoje "co się stało?", ale to tylko ułamek sekundy, jak każde głębsze uczucie.
Czy Ty też boisz się czasem bardziej o swoich bliskich niż o siebie? Zrozum, oddałabym [...]

Witaj, człowieku.
Chciałabym tylko powiedzieć, że znów tracę umiejętność pisania. Kolejny już raz piszę dziesiątki marnych słów, by następnie zniszczyć je poprzez backspace. Widzisz, jest to jednoznaczne z duszeniem się. Ach, ciemności...
Po prostu obawiam się, że mój brak słów równa się z wewnętrzną pustką. To natomiast równa się z kompletnym dnem emocjonalnym. To doprawdy bolesne.
Widzisz, przestaje mi już brakować tego ciepła. To już nie jest głównym celem mega życia, apogeum spełnienia, o [...]