Na leniwej modrej świeżej łące
tam gdzie w cieniu nucą sobie pląsy
gdzie tatarak w wodzie tylko pływa
tam też słychać śpiewy pielgrzyma

Kumek w błocie jakby sobie zastygł
rechot żaby słychać w morzu martwym
tylko bociek miele ciągle. dziobem
zza jeziora wyjrzał nagi promyk

Odbijany od leniwych obłoków
w lustrze wody drzemie sobie spokój
nimfa loki kręci w leśnym tangu
w cieniu słońce wolnym dąsem tańczy

A na polu u progu beztroski
w pas kłaniają się kwiaty stokrotki

Mróz zaskrzypiał
w polnych krzakach
ucieszył się bałwan
będzie miał czas
zebrać dzieci
przy górce na sanki
poswawolić
na snowboardzie
pozjeżdżać na nartach
w zaspie ukryć
wszystkie troski
pozamrażać roztop

Płatki wartko
też mrugają
do niego zza węgła
kiedy on im towarzyszy
zima tańczy tango
albo walca dla odmiany
na miedzy przy prządce
koło świerków na Opaczy
pod stawem na łączce

Mgłę zatrzymał zmrożony poranek
barwne liście na drzewie zadrżały
skrywał jasny horyzont nad stawem
tarczę złotą wtuloną w woale

Mleczny posmak wkradł się za kotarę
babie lato w bezruchu struchlało
w perspektywie nicość przytłaczała
błoga przestrzeń bezkresnej otchłani

Niebo w jeden widnokrąg się zlało
jakby kula miała kroić rozmiary
jakby głębia cięciwą władała
jakby łąki pokryło tsunami

Tylko kawki po omacku latały
w zsiadłym mleku szybując od rana
słońce z góry na morze zerkało
czy to korsarz samotnik dryfuje

Czy na stanach skupienia
nad ranem zawisła fatamorgana

10 -10 - 2018. Radecznica

Metaliczny zapach liści topoli
wiatr odbijał od zmęczonej skroni
wypalonej - wysuszonym latem

Na wierzchołkach bahama yellow
światło przygaszonej nadziei
tam mgły zasnuwały horyzont
tam w cieniu spokój przemijał

Wybrzmiały już krzyki wrzosów
zapach lawendy we włosach
pożółkłe gorącym skwarem
w objęciach lata skąpane

Dębowe samosiejki w wąwozie
symbol słowiańskiej woli
setem nastygmatyzowanej historii
przegrywanej n a rozstaju drogi
taj -brekiem wygrana przyszłość

wrzesień 2018

Kreska na horyzoncie
wydawała się wskazywać
-porę słońca
ponad nią już tylko
ciemne sklepienie
otaczało babie lato
jesiennym spojrzeniem
łąki skąpane w mleku
budziły kruchość
-przesmyku- wplecionego
w proces przemijania [...]

Kos za oknem wznosi trele
do samego nieba
śpiące nutki też wirują
na tęczy ze wschodu

Krople przestrzeń przecinają
w chmurze uwiązł promyk
deszczem mieni się horyzont
nie widzi nikogo

Modrzew wreszcie zrzucił zdradę [...]

Kiedy ziemia zakwita płomieniem
wtedy niebo w purpurze umiera
zapomnieniem migoczą marzenia
mgła oplata szare buki ramieniem

Obojętnie opadając na kobierzec
rude igły przylegają do modrzewi
żółte plamki wiotkiej brzozy
przygaszoną zieleń przeplatają

Wiatr wygina pamięcią pokoleń
krzyż samotnik butwiej przy drodze
ktoś powiedział że jesień może być piękna
w odpowiedzi piórkami trzepotały łabędzie

Skrzypiał czas pomrukując w kapliczce
chwilą ciszy zapłonęły wszystkie myśli

N a przegubie refleksji w wąwozie
smukłe drzewa dotykały korony brzozy
rzędem mogił okrywała wieczność
przygarbione zakurzone alejki

Płócienny spokój
a na nim żagle
błękitne niebo
dryfuje pełnią
szare korony
czas ten zapomniał
w rudawych igłach
zatracił bezmiar

Jabłoń uparta
jałowa twarda [...]

Rzucił wici radny
winny zabić drania
dziatki powtórzyły
winny zrobić zamach
chrzestna jak modliszka
usiadła na ławie
wić sieć niczym piskorza
na swoją ofiarę
niech nie wznosi czoła
na pokaz -za karę
a rocznica -co tam [...]

Komuś kto kłamie
bez interpunkcyjnej przerwy
trudno jest oddzielić
najmniejsze kłamstwo
od najprawdziwszej prawdy
spójnik mu się miesza
z wykrzyknikiem
zaimek się ukrywa
za plecami łącznika
partytury w modulantach
wegetują- zdanie proste
bez udziału średnika
wjeżdża pod zdanie złożone
wielokropek z myślnikiem
nawołuję do puczu
wołacz nad zaimkiem biadoli
wymachując parafrazą
nad przecinkiem średnika
tak jakby średnik miał być
jeszcze przed dużą literą
po słowie z wielokropkiem

A akacje nadal
ponad horyzontem
w kolorowym ponczu
wypalonym słońcem
na obrzeżach haftowane
-umbrą

Marzeniami o dalekiej podróży
październik nasycony purpurą
na ramieniu jego wspomnień
wirujące kanarkowe listki

Ugier twarz ukrywa
pod malachitowym przejściem
do tajemniczego ogrodu

Wtem otwiera się brama
krople deszczu babie lato
w kadrze zatrzymują

Na poczerniałej gałązce
u pancernej starowinki

Ech co tam wiersze
kiedy net kusi
lajkami serią polubień
niusami hejtem
młodością pięknem
szybkością oraz
-yutubem
cóż znaczą rymy
to wszystko wokół
zachody słońca
czy wschody [...]

Biały długi welon otarł się o niebo
w konarach prastarych akacji
perły na gałązkach -bogate słowiańskie
dumnie powiewały na zorzy

W suknie wystrojone niczym panny młode
w tańcu zatracone w pląsie błogim
za ponurą granią zachód słońcem mamił
pod jędrnym dębowym listowiem

W wąwozie za rogiem
półmrok w srebrnym borze
nad czasem zapłakał strapiony

I buki zamarły wsłuchane w nostalgię
co echem wygrywa w sitowiu

O dzielnym żołnierzu co lśni w polu chwały
o skromnej dziewczynie w alkowie
o bystrym ruczaju o słońcu co wstaje
nad ranem zza chmury na wschodzie

Biedny Donald niekochany
tam wybrany tu przegrany
a złotówka siłą stoi
rodak zawiódł na wzór
-swoich
ech amnezjo kogo bronisz
-obok kłódek po niewoli
we Wrocławiu -przy przystani
nieopodal Panoramy
złotem świecąc nad Motławą
szkalowałaś samych swoich
n a dwa głosy wyśpiewując
Szczerba basem ty tenorem
płonna w zdradzie niczym stolik
po komunie i pod stołem

Po dwudziestu siedmioletniej
nieprzespanej nocy
podczas gdy staruszek czas
cierpliwie przystaje
a w jego zwierciadle
przegląda się przyjaciółka
-wieczność
piszę co następuje

Nie ilość kart wypisowych
nawykowo podbijanych [...]