...jak powiew wiosny, świeży.
Zapach lata, odurzający.
Jesienią, porywający.
Zimą, otulający pierzynką
puszystego snu.

Od tylu lat.
Szaloną miłością.

Jesteś.

Nie jestem kolekcjonerką wspomnień.
Tu gdzie jestem marzenie wygrywa.
Piękne do cudu i niezwykle zwykłe.

Idę drogą motylego istnienia.
Pełna natchnień, dzięki nim
nie zabłądziłam.
Najpiękniejsza dla mnie,
droga do Ciebie.

Nie przystaję, nie przestaję.
Czas najbardziej wytrwale
płynący, nic nie zmienia.
Rozsądek nie umarł,
zasnęła zła maniera.

Jest wstęga uczuć, jak błękit nieba i
pole nieodgadnionych aluzji jak w
labiryncie uczuć...
Ścieżką, ulicą,,,drogą do spełnienia.

Miłosne perły słów wypuściłam tak sobie.
Na wiatr.

Pastwa losu legła w zachwycie, rzucona.

Nogi, zdeptały ją beznamiętnie tupiąc
złowrogo.

Wyszła moc słów z ukrycia i stała się prawdą osobistej charyzmy, stałości, lojalności, przede wszystkim sobie.

Podwójna wrażliwość dojrzewa skrycie, zakochana w darze unikatowości, światem wewnętrznym zdumiewa oraz spokojem,,,

a ostrze brzytwy słów, tnie,,, ciszę obojętności.

Lekkością przeszyta.
Z niedowierzaniem i zwątpiniem.
Niebieskim spojrzeniem.

Mam je w sobie niezmiennie.
W bezsłowiu ukryte, w
podszewce czasu i kieszeni niebytu.
Jak cene wpomnienie lub tylko
jego cień.
Przed odlotem w codzienność,
powstrzymuje mnie niezmienność [...]

Wszystko jest możliwe, kiedy jest prawdziwe.
Weź co chcesz gdy jesteś autentyczny i nic nie chowasz.
Poczuj siebie.
Nie udawaj kogoś kim nie jesteś.
Twórczy eksperyment, powiedz co czujesz, zgaduję...

Limit na fałsz wyczerpany.

Potrafisz to nic złego, z poziomu zdrowego ego liczy
się tylko wewnętrzne prawdziwe ja.

Ktoś powie,,,niewinnonaiwna amatorka prawdy, miłośniczka szczerości,,,bawi się słowem.

Tak to ja.

Nie zmieniaj świata, zmień siebie.

Spotkaliśmy się...
To tak jakbyśmy się lekko otarli niechcący.
O siebie oparli, mimochodem wsparli.
Przez przypadek.
W pół drogi.
Na moście spalonym do połowy.

Zagadkowo, tajemniczo, ulotnie
Zaaranżowana przygoda,
dysonans poznawczy.

Zafascynowana rozkładem jazdy,
prosto do nieba, czekam na całusy-

,,,scena z wyobraźni.

Przestrzeń jak otwarty umysł zniknęła.

Ulotnie, powoli , skrycie,,,
nic nie mówisz.
Na moich ustach Twoje odbicie z
przerażenia,,,
kona.

Moje wiersze, czasem gorsze,
czasem lepsze.
Niektóre o Tobie. Niektóre dla Ciebie.
Jesteś moim natchnieniem, słowem
wyjętym spod serca, myślą nieprzeczutą,
wyjątkową muzyką z niebanalną nutą.

Melodią Duszy, która pięknie we mnie drga,
co i rusz wzruszy, słyszysz, jak gra?
Muza mojej Duszy jest wyjątkowa.
Subtelna, słowa bezdźwięczne i myśl
lekką jak szmer wody dla mnie ma.

Jest płynącym strumieniem, nieludzkim
tchnieniem, najczulszym westchnieniem,
rzęsistym deszczem w bezchmurny czas.
Znikaniem, urojeniem, woalem eterycznej
zwiewności, tyle ma ulotności jak mgła.
Gdzie tu sens, pytasz, a ja...

Ubrałam sukienkę jak ze snu,
jak z natchnień i noszę sobą.
Uszyta ze wzruszeń,,,jest Tobą.

Gdybym mogła przeskoczyć mur
obojętności, wielkości chińskiego,
zrobiłabym to zaraz, natychmiast,
w oka mgnieniu, by zmienić w
jednym momencie bezmiar
cierpienia wokół.

Gdybym mogła rozdałabym każdemu,
kto zadaje cios obojętności, ten sam
los, którym obdarza drugiego.
Nie to nie prawo Hammurabiego, [...]

Niewinny, zbłąkany nocny marzycielu.
Z ekwilibrystyką w locie i w śnieniu.
Na prawo, na lewo, prosto, wstecz.
Obierz kierunek i z pewnością leć.

Z wysoka lepiej. Niebanalnie.
Nie spadaj.
Daj się ponieść, nie bój się i
obaw nie miej, że Słońce zbyt
gorące i że z sił opadasz.

Na chmurach leż, tam najwygodniej
wenę złapać łagodnie, ot tak.
Szybuj upojnie. Miękko spadaj.
Poluj na stany uniesień wzniosłych.

Unoś.
Dopóki śnisz.
Kiedy budzisz dzień,
zapisuj sny, bo czas śnienia uwalnia
najdziksze pragnienia na palecie barw.

...to robi różnicę, we wszystkim.
Tyle i aż tyle.
Niewiele?
Aż nadto dużo.
Szczęście ponad. Wszystko.
Dotykam i pielęgnuję, nad wyraz czule.

Współistnienie odczuwam.
Wdzięczność przesyłam.
Z niedowierzaniem, że tego
doświadczam, żyję.
Na co dzień.
Nagroda, odwaga, ochrona.

Klucze do serca bram.
Mam.
Cenną jak diament nutą,
prawdziwej miłości.
Jestem.
Tworzę kręgi jak kamień
rzucony po wodzie w dal i ...

Kocham całym sercem.

Mogłeś mnie dotknąć
na milion sposobów,
jednak zrobiłeś to
najczulej,,,
dotykając mojego
umysłu i serca.
Nic nie było już
takie jak dotąd....

Szczęście, równowaga
dynamika, harmonia i [...]

jak za­pach bez aromatu, jak
złoty pył na wiet­rze rozdmuchany,

jak piórko ptasie, które kołuje
pi­kując w dół siłą bezładu,,,

jak po­ran­na mgła, która snu­je się
przez sady jak myśl o To­bie…
sza­lona i namiętna, tak żyję
bez tchu, bez snu, bez og­nia i 
czaru tak so­bie żyję,,,tak sobie.

Nic nie stoi na przeszkodzie
abyś stał tak dla mnie do rana jak
strach na wróble na jednej nodze
albo na głowie.

Wszystko mi jedno,
wszystko mnie cieszy,
mam w sobie,
ogromny balon radości,
który,mnie pod niebo unosi.
[...]

...wier­sze, płat­ki róż, różowe słowiki
dla Ciebie ok­laski niemej publiki

skoczyłam w dół lecę za skrzydłami
dzi­kie wino
sączę pełny­mi us­ta­mi
rozkoszy
i słodycz zbieram
roztargniona
a
myśli na­miętne

ja zauroczona
w zachwy­cie ...spadam
nieporaniona
w Twoje
ra­miona Kochany

Wyciekam,przeciekam,przemijam
oddaję wszystko Bogu,
niewiędnące kwiaty spokoju
i łzy rozpaczy.
W zaufaniu zawisam i czuję ciszę,
jak pulsuje od rana w moich
ramionach rozedrgana.
Szmerem ust się staję.
Kształtem form ulotnych.
Zwijam skrzydła,
nie startuję do lotu.

Wiję gniazdo dla
doskonałej siebie.

90621