Na­pełnij mnie sobą do gra­nic
źródła kryształów najczystszych i
de­likat­nie szemrzących.

Napełnij za­pachem zmysłowym,
słodkim, upa­jającym ma­jakiem,
mig­dałowo-mięto­wej fascynacji.

Na­pełnij czarem błękit­nej więzi,
przej­rzys­tej i niewi­docznej dla
innych.
Otul mnie sobą na ciche, -tak,
dla mo­jej czułej duszy
nienasyconej, Tobą.

Chwi­le gdy są bez chwil na oddech,
jak znie­czu­lone krótkie oddechy,
to masz jeszcze szansę zat­rzy­mać je
i uciec na koniec sa­mego siebie.

Na każde­go słowa,cienie i szepty.

A gdy milkniesz
sobą bez­tros­ko natchniony,
kryję twarz w dłoniach
z nadzieją,
że nic z niej nie wyczytasz.

Nie zo­baczysz w moich oczach
niena­syco­nych Tobą,
łąk roz­koszy na morzu
pragnień, których prze­biec nie 
zdoła na­wet wzrok wzniesiony
wysoko.

Tam z kil­ku chwil składam
mit naszej rozkoszy. 

Jeśli to życie ma mieć ja­kiś sens,
to częściej muszę zaglądać do
og­ro­du znaczeń, gorących doznań
i poruszeń, nic nie mogę udawać.

Popijając en­dorfi­ny łykiem kawy,
chcę za­pom­nieć o bla­dej nicości i
wejść w wyższe re­jes­try oktaw
bezwarunkowej czułości.

Na szczęście mam na to czas.

Łagodnie tak od niechcenia
Twoja dłoń mnie musnęła,
prawie nagrodą dla mnie
była, ta nieplanowana czułość.

Bez oddechu
jak stałam tak zostałam
zaklęta na
miłość, która szczęście
natchnione przypomina.
[...]

Ten wzrok ma w sobie coś z szelmy.
Nie, że jest zuchwały.
Raczej pikantny.
Choć ubiór, odświętny.
Fason dystyngowany.
Mnie nieobojętny.

Każdy ruch śledzę ,nic mi
nie umyka, nawet poza wzrokiem.
To się dzieje.
Odpływam tym widokiem zlana jak [...]

Nic nie stoi na przeszkodzie
abyś stał tak dla mnie do rana jak
strach na wróble na jednej nodze
albo na głowie.

Wszystko mi jedno,
wszystko mnie cieszy,
mam w sobie,
ogromny balon radości,
który,mnie pod niebo unosi.
[...]

Gdybym miała namalować
miłość, użyłabym palety
ciepłych i ognistych
tonów czerwieni, różu i
koloru wina.

Zmieszałabym słodycz ust,
czułość powiek i zapach
płatków róży
rozgrzanej Słońcem.

Moja miłość malowana
ciepłymi tonami barw,
nigdy nie umiera na ustach
jak makijaż permanentny,
zastosowany jedynie dla
Ciebie i tylko w kolorze
świeżych malin.

Kolor miłości to zaufanie,że
kochasz malować z sercem i
kochasz kochać.

Dotykam tylko nie
biorę,
choć patrzę  i podziwiam
to i tak w szale uczucia
płonę
a serce zabrane ciemności
zgubiło
klucz do klatki
obojętności.

Nie potrafi
frunąć bez Ciebie.

Słodycz wyrwana goryczy
oniemiała z zachwytu.
już  nic innego się nie liczy.

Po moich schodach do nieba
biegną za mną Anioły, tak bym
ich nie widziała.

Ja o tym wiem i dlatego się nie
odwracam, choć ich obecność
czuję.

Gdybym to zrobiła
to upadłabym i taką bym
była.

Przychodzą niezapowiedziane. Stany ulotne.
Nie pukają w głowę, nie pytają czy mogą wejść.
Istnieją w Tobie.
Otaczają Cię, zwiewną, lekką mgłą.
Odłączają od Ciebie inne sfery postrzegania i
zatapiają w stan nieistnienia.
Znikasz z ziemskiego planu w zamyśleniu łagodnym.

Jesteś i nie, jednocześnie.
Zanurzony, bez wątpienia w stan istniejący
ale trochę irracjonalny.
Hedonistyczne poczucie bezmiaru błogości,
onieśmiela ale powoduje, że przejmująco - dojmujące
sfery odczuć pęcznieją niedotknięte niczyją aurą.

Spływają do Ciebie ciepłymi falami fluidów o
niezidentyfikowanej dotąd delikatności,mając
jednocześnie właściwości puchu lekko unoszonego
i noża tnącego a jednocześnie wznoszącego duszę,
na poziomy dotąd jej nieznane.
Czujesz jak fenomenalnie ciekawe lądy
wewnętrznych doznań są nowym wyzwaniem.
Eksploruj je.

Osłupiała jak Szymon Słupnik.
Zdrętwiałam i nie mogę się ruszyć.
Zaklęta w miłosnym krzyku.

Opadam na krawędź snu.
On trwa.
Jest w nim Ciebie dużo,parę
wątków naraz.

I ta muzyka
Do tańca Nas gna.
Nieustannie.
Z wdziękiem eksploruje Twoja dłoń
tereny zastrzeżone przed wzrokiem.
Opadam.
Miękko i czule.
W twoich ramionach się tulę.

Mamy siebie a sen niech trwa.

W Ciebie wnikam ustami.
Subtelnie i czule.
Mijam,mijasz jak myśl
ulotna, jak błysk.
To przebudzenie dziś,
tak radosne.
Tylko Ty spłakany.
„Najmilejszy”.
Słowa.
Ręce błądzą.
Nikogo,,,nigdy.
Sen w głowie.
Na powiekach łzy.
Całuję Twoje oczy.
Nie liczę chwil szczęścia,
zanurzona w głębię uczuć.
Piękna miłość jest we mnie,
tylko dla Ciebie.

Czasami odpływasz  w dal, gdzie
wzrokiem,nie sięgasz w przestrzeń
wyobraźni nieulęknionej i mocno
zakręconej jak w to w
czasoprzestrzeni nieoczywistej bywa.
Znam to.
Ty jednak, w upartości swojej,
twardo stawiasz stopę na glebie
świata upadłego.
Wystarczy ten czas gdy teraz trwa.
Gdy jesteś. [...]

Generujesz blask jak smok
ognisty a nie bezsilny ptak.

Wystarczy szczęśliwych
poduszek dla głowy ciężkiej
od rzeczy ważnych,
oczywistych i oczu zaszklonych.

Mówisz przez sen o życiu
wyśnionym i on się dzieje,
bo tak chcesz. [...]

Jeżeli wiesz jak bardzo 
wciąga życie.
Odwagi Ci życzę.
Jeśli płyniesz z nurtem,
na oścież zamknij oczy.
Gdy ściskasz w ręku klucz 
do szczęścia to przy okazji
daj się zauroczyć i 
wrzuć na luz.
Bo życie to nie banał, nie 
udręka i nie stres.
To czysta zielona łąka a na 
niej szczęśliwie biega pies.
I ja.
A szczerze, to widzę motyli 
rój, żywy zdrój, pięknie jest.
Zaśpiewaj, zagraj, więcej nic
nie zechcę.
O nic nie poproszę...i
gdy krzykniesz :
-Jestem w domu! 
To podam Ci bambosze.