…moje ścieżki cierniste i kręte,
czuły szept przez gardło ściśnięte,
zapomniany szał,,,
na rozdrożach porzucony,
szelest listów nie wysłanych
wstążką przewiązanych
czerwoną
i wiersze w czułość oprawione,
wszystko to leży w kąt rzucone,
niepotrzebne nikomu,,,
bezpańskie słowa
stoją na progu nadziei…

...nie jestem
........jeszcze gotowa,bo to zbyt ważne,
odważne to słowa...
nie jakaś dziecięca zabawa
tylko wyznanie
co rzuca na kolana i w bezruchu
zostawia
niby nic a taka udręka
powiedzieć co Cię
nęka...
nie jestem na to gotowa...
znikam mgłą otulona
to taka bezpieczna zasłona,
mojej niedojrzałości...
dlaczego się lękam?
przecież

to tylko ...słowa...

...wycieczka wyobraźni
skończyła się nad ranem
błądząc jeszcze po ciele,
szukała przygód,
pomiędzy
ustami a dłońmi,
wzrok rozjaśniała rozkoszą nie syta,
szczerze płakała w dłoniach ukryta
jak szczęśliwa chwila,
na śmierć zakochana...

w gęstej materii,jest zaprzeczenie
istnienia mojej rozbuchanej wyobraźni,
potykając się o własne archetypy,
rozszczepiam ją na miliony
doznań i uniesień,
zalewając strumieniem świadomości
i półprawd o sobie,,,
moje mistyczne światy,są pół jawą,pół snem...
jak w transie odnajduję drogę siebie...

nigdy już nie będzie tak samo
nigdy już nie będzie jak było
będzie inaczej
już na samą myśl cała drżę:
masz mnie na wieki
źródło życia i wieczności
masz mnie na zawsze
duchu prawdy i mądrości
wiem co chcę
niebo we mnie się schroniło
i już wiem: to
transformacji siła
bez niej już nic nie będzie
takie samo
a i nikt
tego nie chce,,,
to też bardzo nudno byłoby
tkwić
w błędnym kole znaczeń…

…tajemnica mojego istnienia
to trzy życia,
każde coś innego daje,
nieustannie kształtuje,
fascynuje,
inspiruje i zachwyca
ale pozostawia
tą samą…
duchem wolną istotę,
entuzjazm i małe tęsknoty
szaleją ze mną… [...]

Kosmiczna struna szczęścia drga
trącona
różdżką Maga.
To dla jej brzmienia warto trwać
jak mgła,jak sen,jak zjawa
w cieniu wielkiej góry żalu.

Nie zdołał mnie pożreć
jej megahardkorowy kłam,

jej groza nie istnieje.

Jest jeszcze niebo,
jest Słońca żar i tańca szał
jest we mnie.

I porwie mnie natchnienia dźwięk
i pęknie smutek i pryśnie żal...

Zakocham wiatr,zatańczę świat -
na wieczność co jest we mnie.

... już mnie za mało jest w sobie
samej
niecałe co nieco
a nawet pół

za chwilę zniknę
zamilknę
i zamienię
się w pył

bez entuzjazmu
bez szmeru,
bez słów
powoli
odejdę
na drugą
stronę

samej siebie...

spokojnie podchodzisz do mnie
kiedy jeszcze śpię
nie budzisz mnie ani nie
usypiasz
nalewasz w duszę spokój
dopełniasz marzeniami i
rozkwitam jak nocny
kwiat
jestem w rozkoszy
uśpienia
i płynę
miękko i czule
a modlitwą stają się
moje myśli
o Tobie
zaklinam czas
w poduszkę
misternych
odczuć…
kusi mnie Twój zapach
…zasypiam…

a noc się skrada do rana

stanęłam na progu Ciebie
w kręgu
wielkiej świetlistości

jeden krok a wpadnę
w otchłań
tego co rzuca
światłem w mrok

...jestem tylko po to
by napisać
jak pięknym
blaskiem
emanujesz...

...zatapiam się w nim
i nie istnieję

kocham
nieistnienie
w Tobie

Oprawa słonecznych okularów,
szkła zabarwione nadzieją
słonecznego jutra,
szklana iluzja trwa...
mrużę oczy, dotykam
głową nieba a
Anioł skrzydła swe
otwiera...
już go spotkałam
w swoich snach-
dał mi złote pióro
a z rogu obfitości
posypał złoty pył...
ostrzę je na ponurą
rzeczywistość,
złoty pył tańczy na wietrze...

przybiegłam do Ciebie
zapach Twoich słów
mnie odurzył

jestem na bezdechu
jestem w oddechu
jestem żarem między
Twoimi
a moimi
ustami
[...]

Wykluwam się z siebie samej,
rozwija się kokon,
wyłania się głowa
i zrzucam pancerz zobojętnienia
rozwijam posklejane skrzydła,
odrywam strzępy smutnych
łkań
-oto cała ja-
wznoszę się i wzbijam w
niebo
a skrzydła mnie niosą i [...]