Lepiej, że nauczycielka przyszła do szkoły z pompką do kół, niż gdyby kiedykolwiek miała nastąpić chwila, że przyjdzie z rurką do gazu.

Jest czas jaki jest. Stąd też myśli moje takie nie inne. Problem wieczności jest problemem, bo wynika on z tego jak nam Boga podali. Prawie na każdej mszy mówią nam, że mamy się radować na myśl wpatrywania się w oblicze Boga. I dla mnie to problem. Cały czas wyświetla mi się humorzasty starzec. Starzec w sukniach z brodą. Wolałbym, jeśli już patrzeć, to patrzeć na kobietę i to taką zwykłą, niedzisiejszą - bez brody i bez odzieży.

Pamiętam, było to onegdaj. Wikary odczytał czytanie,ucałował Ewngelię i ku zaskoczeniu wszystkich wszedł na ambonę, bo nikt już nie wchodził na ambonę, oprócz sprzątających kościół. A głosił wikary wtedy rekolekcje wielkopostne. Powiedział. Post postem, ale ileż można pościć. Mówię do ciebie kobieto, bo głosił naukę dla stanu kobiet. Zatem córki, siostry, szacowne matrony naszej parafii, jedno wam tylko powiem. Lepszy Rycho rychło w czas, niż musztarda po obiedzie. A teraz módlcie się!

Nie jestem przekonany co do treści komunikatu, który kierownik pociągu przekazuje pasażerom po odjeździe z każdej stacji, że w trosce o państwa bezpieczeństwo i zdrowie prosimy o zasłaniane ust i nosa.

Uważam, że z całkowitym zrozumieniem pasażerów spotkałby się komunikat, że w trosce o państwa zdrowie psychiczne, komfort podróżowania i całodobową radość życia, obsługa poda państwu dzieła rzemieślników bimbrowniczych z całego regionu Świętokrzyskiego.

W podróżach PKP podoba mi się to, że nigdy nie wiadomo ile podróż będzie trwała, którędy pociąg będzie jechał i gdzie skończy swój bieg. Zatem, tak jak dzisiaj, na początku podróży sprawdzamy w internecie i dowiadujemy się, że pociąg przed wyruszeniem z Lublina miał 55 minut opóźnienia. Można? No pewnie, że można.

Przed Kielcami Pan Kierownik pociągu, powiedział, że są roboty przy infrastrukturze, stąd pociąg jedzie przez Kozłów i stąd godzina opóźnienia. Po cichu rodzą się w nas nadzieje, że coś [...]

Kiedy taki ktoś jak ja wsiada do pociągu, to zaraz po usiąściu w wygodnym fotelu drugiej klasy, myśli - jakby tu taką podróż koleją uczynić weselszą, zostawiającą wspomnienia niezapomniane, że na łożu śmierci ze śmiechu i szczęścia nie ma czasu się umrzeć.

Dlatego pomyślałem sobie, że w pociągach nocnych, to oprócz wagonów z miejscami sypialnymi , powinien być wagon integracyjny, gdzieś w środku składu. W nim nic, tylko suto zaopatrzony w trunki i jedzenie bar, a reszta wagonu byłaby parkietem dla tańczących. Czyli jeszcze przydałby się didżej i porządne nagłośnienie, albo kapela stricte weselna.

Piękna jest Polska, dlatego dziwię się defetystom z prywatnych portali informacyjnych internetowych, że narzekają na Polaków. Narzekają, że Polacy nie pogłębili swoich zainteresowań w czasie pandemii. 80 procent nie pogłębiło zainteresowań, a siedzą w domu. Ja ich rozumiem. Pracują, a nie siedzą w domu. To jest manipulacja. Jeżdżą do fabryk i biur. Wracają, kupują czteropak lub małpkę i idą do domu, oglądają mecz lub serial turecki i po co im coś pogłębiać? A zresztą, czy jakąkolwiek telewizja zrobiła coś, żeby Polacy się pogłębili? Nie. Nikt, nie wprowadził transmisji z A- klasy, tam w okolicach Dziadowej Kłody. Tym bardziej żadna telewizja nie wprowadziła seriali tunezyjskich.

I se przyjąłem 537 dawkę szczepionki. Tym razem kompanii zioło-alkoholowo-kulinarnej z Kazimierza Dolnego. Nie ma mowy o zespole poszczepiennym, nawet po przyjęciu 5 dawek w ciągu jednego wieczoru, a może, to po prostu cud, gdyż tego dnia wiadomo kogo wybrali na wiadomo kogo. Poza tym, nawet gdyby jutro jednak wystąpił zespół poszczepienny, to jednak każdy lekarz w ciemno wie jak go leczyć, czyli poda kroplówkę z glukozą lub odeśle do najbliższej Żabki. Przy okazji, to z dzisiejsza nauka społeczna, którą pobrałem w pewnym nadwiślańskim Lewiatanie. Bardzo ważnym jest, aby lekarstwo było przechowywane w zamrażarce. To fundamentalny warunek, aby chory zrealizował zalecenia lekarza.

"Janusz nie był przed śmiercią tyle razy na mszy ile wy mu ich kupujecie."

Spacerowaliśmy z wnuczkiem po Parku Północnym w Tychach. Najpierw byliśmy tutaj przy dębach pamiątkowych prezydenta Komorowskiego i Papieża Franciszka. Wnuk zainteresował się latawcami mniszków.Pokazaliśmy mu jak się je zdmuchuje. Na początku zdmuchiwał je, ale szło mu to dość nieskoro, to szybko wpadł na pomysł, że lepiej będą się odrywać od łysiny, jak będzie nimi wstrząsał.Później kiedyśmy już wracali znad stawów, to wziął długiego kija i nim strącał nasiona mniszków, ale ostatecznie doszedł do wniosku, że najlepiej będzie jak wejdzie pomiędzy ich mrowie i po kolei będzie traktował je obuwiem będącym na jego nogach. Tak latawce uwalniał najszybciej i sprawiało mu to największą frajdę.

Parę dni temu byliśmy w Tychach i popołudniem zabraliśmy wnuczka na spacer po Parku Północnym - tutaj przy urzędzie miasta, dalej przy pomniku wolności, czyli słynnej "Żyrafie", a potem przeszliśmy przez ulicę i powędrowaliśmy jeszcze dalej nad te urodziwe stawy, pełne łabędzi, kaczek i zielonych żab. Potem wróciliśmy nasyceni pięknem wszelkim, a wracając pod pomnikiem Ryśka Riedla babcia zapytała wnuczka:
- Stasiu, jak ci się podobał spacer? - a wnuczek odpowiedział bez namysłu.
- Przecież już wracamy.

Nie wyrażam zgody na pobranie moich narządów po śmierci za wyjątkiem hemoroidów.

- Ciekawe czy są imieniny Świętopraca?
- Pewnie nie ma,ale są Józefa Pijoka.
- Czemu Pijoka?
- A spotkałeś kiedyś trzeźwego stolarza?
- No nie.
- No to widzisz.
- Ciekawe czy do egzaminu mistrzowskiego mógł przystąpić adept stolarstwa, który nie pił?
- Pewnie nawet czeladnikiem nie pozwolili mu zostać.

- Ty wiesz, że masz piękne piersi? Nie wiesz, że masz piękne piersi! Po to potrzebuje kobieta mężczyzny. Skąd masz miałabyś bez chłopa wiedzieć, że masz piękne piersi? W ogóle, po co piersi gdyby nie było mężczyzn? Bezsensowne by to było. Takie nie po Bożemu. A przecież są mistrzostwem świata.