Płonącego serca
Nawet strumień nie stłumi

Ta jedna chwila
Poruszona niczym mak
Wśród nieprzeniknionej zieleni

Pozostawiony sam sobie
Aby tchniony chwilą
Mógł nauczyć się znów kołysać
W rytm serca wszechświata

Mija wiosna, lato, jesień, zima
On o tym momencie świetności
Nie zapomina

I odradza się na nowo
W pełnej czerwieni okazałości

Zupełnie jak ogniste, lwie serce

Obejmij mnie mocno
W ramionach swych
Przytul do Twego serca
Które wygrywa melodię
-Mojego serca stały rytm

Bądź na odległość szeptu
Czule gładząc moje włosy
Układające się na Twojej piersi
Niczym zboża kłosy
[...]

Gdy patrze w Twoje oczy
Czas poza nami
Być może nadal się toczy

Lecz dla nas
Ta chwila się zatrzymała
I serca nam na zawsze związała

Poza nami nie ma nic
Słychać jedynie serc złączonych bicie
A motyle nieugięte, trochę zbyt przejęte
Trzepoczą skrzydełkami

Może to zbyt niepoprawne
Jeszcze bardziej nierealne
Jednak ze zmieszaniem

Rzec Ci chciałam
Ze się w Tobie zakochałam

Na wpół rozdarci
Oboje równie uparci
Nadal czekają
Aż ich drogi
W jedną się złączą
...
Wciąż czekają
Oboje siebie warci

Ja niegdyś anioł światłości
Potępiony przez człowieka zostałem
Porwali moje skrzydła, zabrali serce
Na strzępy rozerwali

Przyznaje się do winy:
Zaufałem i pokochałem

Odtąd błąkam się po świecie
Od wczoraj, które nie ma końca

Swoje bezbronne, kruche serce Ci oddałam
Prosto w kochające dłonie je ofiarowałam
Tylko Tobie zaufałam
Tylko w Tobie pokładałam nadzieje
A moje zbłąkane serce nie miało jej zbyt wiele

Pozwoliłeś mu znów bić
Bym mogła z uporem osła dla Ciebie żyć
Tylko w Ciebie wierzyłam
Miałam nadzieję, że dzięki Tobie będę szczęśliwa

Tylko Tobie wesołym promieniem byłam
Tylko Tobie drogę wskazałam
a Ty bezbronne serce moje
Pokroiłeś na drobne kawałki
Dla swojego upodobania...

Nocą gdy wszystkie gwiazdy już na niebie migoczą
W popłochu do lotu się zrywam
By móc znów podziwiać Twój oczu ludzki blask

Ląduje na Ziemi skrzydeł swych nie chowam
Bo wiem, że mnie nie widzisz
A jedynie lekki wiatr na swojej delikatnej skórze poczujesz

Pomimo braku Twej wiary we mnie
Wciąż tu jestem, trwam przy Tobie, chronię
I gdy bedzie trzeba moimi skrzydłami Cię obronię

Wiem, że mnie potrzebujesz - to trzyma mnie przy życiu
I pozwala nie tkwić w niebycie

Skrzydla swe rozwijam gdyz nadchodzi ranek
W powietrze sie wzbijam
Znikając przed pierwszym promieniem
I pierwszym oddechu Twego tchnieniem

Z obrazem Twoich oczu w pamięci
Który kolorami nieba anielsko nęci

Razem przez życie
To nie banał
Powiadam szczerze
I mocno w Ciebie wierzę
Pokładam tony nadzieii
Bo wiem że pewnego dnia
Coś się w Tobie zmieni