Spokój nie jest ciszą
W której ogrodowe róże
Czekają na burzę,
Liśćmi nie kołysząc.

Nie jest też milczeniem
Nad pustką słów,
Które ktoś zamienił znów
W bezduszne znaczenie.

Spokoju nie ma w bezruchu
Tłumu wobec kaźni prawdy,
Choćby nawet każdy
Z nich znał ją ze słuchu.

Czuję go za to wszędzie,
W deszczu, na żywej ulicy,
Kiedy Twoje serce słyszę
I wiem, że jesteś tam, gdzie będziesz,
Nawet, jeśli czasem krzyczysz.

Projekt Takamoya, chwila 123

“Co za dzień! Dzisiaj spaliłam sobie d*psko i brzuch. Strasznie piecze! 😡

Paweł właśnie powiedział że wygrałam.
Nie wiem co takiego, ugryzłam go tylko w moje ulubione kości, tam gdzie biodro… :)) 😬”.

Słuchając jej słów Pierdziel pomyślał
“Słodko kwaśny, to smak, jaki czujemy, kiedy mija nas chwila, która mija.”