To dwie, absolutnie do siebie niepodobne, tak bardzo, że w istocie nie da się ich odróżnić.
Niezwykłe historie. Zdumiewająco dokładnie oddajace prawdziwe życie.
Obie pisało samo życie, człowiek był piórem, a kalendarz atramentem.

Pierwsza, to odcinek rozpoczynającej się serii opisującej przejmująco piękną miłość w czasach wirusowej zarazy. To zabrzmi dziwnie, ale już w pierwszym odcinku ta miłość ginie....

Druga, nie jest tak naprawdę opowiadaniem z fabułą. Jest właściwie portretem postaci. Jest satyrycznym [...]

Chciałbym umrzeć. I żebym był wtedy tak stary, że śmierć sprawdzałaby zamówienie na mój koniec nie na kalendarzu tylko przy pomocy datowania radiowęglowego. I żeby mój ostatni oddech podzielili między mnie a Ciebie. I żebyśmy wtedy kochali się jak króliki. I żeby nasi bliscy zatrzymali w sobie wszystkie nasze cierpienia i czerpali z tego doświadczenia. I żeby wszystkie nasze projekty, plany, wizje, pomysły, marzenia przyniosły ludziom radość, dobro, siłę, zdrowie i szczęście. I żeby nasz kondukt pogrzebowy [...]