Tu nie ma oznaczonych tras.
Góra za górą piaskiem syczy.
Tysiące ust otwartych, a nikt nie krzyczy,
Oprócz milczących nas.

Fatamorgany, duchota burzy,
Płynące krajobrazy…
Dorosłość bez marzeń? 
Jak Mały Książę bez Róży. 

W gasnącym słońcu 
Zasypiają oddechy.
Zawieszam hamak na Twoim uśmiechu.
Zamykam oczy w końcu
Pod wystrzępioną strzechą 
I szepczę zimnym wiekom
A ty im nuty strącasz. 

Quid Quidem

Jak to się stało,
że ja Cię spotkałem.
Życie całe
Dla tego strzaskałem.

W niebieskim sześcianie
Uśmiech kładę na Tobie,
A Ty szeptem cienie na mnie,
Jak aniołów dłonie.

Płomień, światło, cisza, miłość.
Puls galopem mustanga
Step kurzawy biczem smaga.
Co mogło być, to było.

Na placu tłum barwnej kałuży ,
Las chwiejnych gilotyn.
Zrobiona przez Leonarda to Ty.
Z uśmiechem wybieram w aplauzu burzy.
Do Ciebie kroczę teraz.
W ostatnią drogę rzeczy zbieram,
By nieść nas w dróg krętych dywanach kurzy.

Quid Quidem

Wodospady

Świst wichru, wycie aut, uchylone szyby
Ręka łopotem plikiem kart
Chwila, której czas jest wart.
A zwyczajny skrawek wszystkiego niby.

Plusk butli nurkującej w falach,
Z peruk Swarovskiego naszyjnik przyboju
Rozpacz i nadzieja w poszarpanym zwoju
I mikra plamka cienia z dala.

Zapach Twoich włosów
Szeptem snuje wiersze
O miłości ostatniej i pierwszej
Rozrzucają skry ślepego losu
Chcę w tych feeriach Ciebie
Ty masz mnie w potrzebie
Niech wiatr rozniesie nasze głosy.

Quid Quidem

Nic bólu w kłąb pary nie zmieni.
Blizn nie schowają zaciśnięte oczy,
Ale los czasem potrafi zaskoczyć
I skleić rozbite serce Twoim imieniem.

Wystarczy zapach splątany w pościeli,
Drzewo sandałowe i płatki dzikiej róży,
Bym wrócił z dalekiej podróży
I wszystką krew zobaczył w bieli.

Byłem taki głupi. Nie usłyszałbym śmiechu, [...]

Twoim oddechem szeptane noce,
Gdzie ciemność gubi kroki,
A na poduszce spokojne snem loki
Uśmiechają się zaplątane w kocu. 

Mroki pełne słów i półcieni, 
Zapach rozrzuconych włosów. 
Nie czekam już lepszego losu, 
Bo ten miłością się mieni. 

A kiedy przychodzi zachwycony świt  [...]

Śpiew ptaków wpada przez okna
Jak tylko cichnie silnik.
Lepiej nie pachniało latem nigdy.
Porzucony pośpiech w świat pomknął. 

Zielony zapach spleciony szeptem strumieni.
Leniwe głosy wsi, spokój aż krzyczy. 
Czas razem ze mną bliskie kroki liczy. 
Ślad słońca płynie po Twoim ramieniu. 

Serce nic nie widzi.
Tańczy walca z cieniami
I uśmiecha się z nami,
Jak ja, kiedy przyjdziesz.
Podobno wszystko kiedyś minie,
Prócz uśmiechu słanego dziewczynie. 

#oczekiwanie #spotkanie #spokój #pachnielatem #serce #taniec #wszystkominie #uśmiech #dziewczyna #poezja #quidem

Śmiejesz się, lustro tańczy twoimi ruchami.
Niedokończona opowieść Szeherezady
Lecząca starego świata ślady,
tańcząca z moimi snami.

Chodźmy dziś na spacer.
Znajdźmy uśmiechnięte nami drzewa,
W ciszy posłucham jak śpiewasz
Przekraczając słonecznego światła leśne race.

Zrozumiałem wreszcie,
Że jesteś.
Nie chcę znowu szczęścia stracić.
Przyszłych dni deszcze
Czekają jeszcze.
Ne warto strachom czasem płacić.

Quid Quidem

Pamiętam twoje dłonie 
Zapach opuszków palców 
Jak ciepły piec w marcu.
Ta pamięć w nim płonie.

Pamiętam twoje spojrzenia.
Jak błękit nieba na plaży, 
A do tego szept wspólnych marzeń. 
I ta pamięć w popiół się nie zmienia. 

Pamiętam rozmowy, kłęby zioła… [...]

Niesłone łzy tchnieniem lata płoną
W dyskretnym poszumie mokrego winylu.
Tak ciepła na twarzy ta jedna z chwil tylu.
Noc powieki mi ściele Twoją dłonią.

Nie umiem tańczyć radości w smutku,
Kropelki wędrują dywanem.
Pieszczoty mi znane
Z ciszy długą nutką .

Kałuże chlapią śladami moich stóp
To Teraz jest takie piękne...
Z pękniętego pucharu chropawym jękiem. ..
Bez Ciebie z Tobą tańczę tu.
I znów, i znów, i znów
Aż do snu. I znów.

Quid Quidem

Stoisz w zastygłym tornadzie.
Złoty kurz zasypiającego dnia
Aksamitnie na ustach się kładł,
Posypując piersi nagie.

Życie pędzi na ślepym ośle .
Chwyć się wiatru!
Leć wyżej kukieł teatru.
To naprawdę proste.

Pominięty śmiech nie wróci.
Smak skóry stanie się smakiem.
Dni bylejakie
I bylejak ludzie zatruci.

A wystarczy polecieć
Wybuchnąć śmiechem w jaskini
Opalać się w zamieci,
Nim życie minie.
Chłopak szepcze dziewczynie.

Quid Quidem

Roztańczony motyl ust wachluje uśmiechem.
Na sąsiedniej planecie kołysze muzyka.
Brakuje szelestu palm i symfonii cykad.
Kobieca kometa, wciąż podziwiam jej echo.

Latarnik skalistym grzebieniom wyszeptał
Życzenie, porwała je bryza,
I zerwała samotność z pustego już krzyża.
W słowach cała fontanna, wytrwała i lekka.

Wiolonczela z zazdrością podziwia Twoje linie
I nie brzmi tak gorąco,
Jakby wiatr nocy gwiazdy w żartach strącał.
...Kiedy znów przyjdziesz?
Sen chętnie uniesie Ciebie nad mostem.
W piecu rozpali, rozweseli wiosną.
Z minuty zrobi tydzień
I zatańczy zachłannie z Twoją troską.
Dni zamigoczą, dzieci urosną,
A chwila ta wróci, jak znów do mnie przyjdziesz.

Quid Quidem

Płakałabyś ze śmiechu patrząc na nią,
Jak bada swoje odbicie,
Wita mnie w zachwycie,
Z korzeniem wyrywa trawę, drania.

A kiedy leżę na materacu
rozdaje buziaki na patrolu
Notując uchem co wiatr szepcze w polu.
Potem uśmiecha się do mnie i zgrywa pajaca.

Czasem łzy słońca skrzyłyby Ci z radości [...]

Wszystko tak się zmienia,
Czasem bez przyczyny,
Lecz częściej istnienie
Zmieniają zwykłe czyny.
Ot, psiaka weźmiesz, 
Przytulisz do serca
I czujesz jak pustki brzemię 
Wypełnia ciepło, a więcej 
Prawdy w liźnięciu językiem
Niż w eonach nocy nieprzespanych
Zdobionych bólem i bezgłośnym krzykiem. [...]

Psy, to ludzie bardziej czasem, niż sami ludzie.
Kochają każdym ruchem ogona,
Dłużej niż świat stary kona,
Choć często śpią w budzie.

Ludzie, to bardziej czasem psy niż te zwierzaki.
Gryzą na oślep dary losu,
Na łąkę wychodzą z krzykiem i kosą.
Ten świat bywa samotnie smutny taki.

Bandaż hamuje rzekę życia [...]