Żegnając się ze swoją Wielką Miłością
nie zapomnij spakować dobrze walizki
pamiętaj aby dobrze wytrzeć kurz z fotografii
posprzątaj nieumyte naczynia w zlewie
wytrzyj brud pod dywanem
problemy wywietrz porządnie jak i cały dom
ale przede wszystkim pamiętaj o parasolce na te deszczowe dni

Opuszczając swoje Jedyne Prawdziwe Szczęście
nie zapomnij wyciągnąć prania z pralki
zabrać bibelotów z sypialni
i szczoteczki z łazienki

Porzucając swoje Piękne Wspomnienie
nie zapomnij wypakować się od razu
wytrzeć kurzy z pamiętników
kupić nowe naboje do pióra
zrobić sobie pierwszy porządny obiad

Rozpoczynając swoją Nową Przygodę Życia
nie ignoruj, proszę, głosu rozsądku

Dziewczyno zagubiona w ciszy
.
Płyniemy przez morze zagubionych cywilizacji
Szpadlami o okrutnym ostrzu niszczymy ostatnie bastiony czasu
Przełamując twoje milczenie
Na sekundę zdecydowanie zbyt długą
Otwieram rany
Aby twoja toksyczna i nadgniła krew
Obmyła moje sumienie
I rozgrzeszyła tą która krzyczała herezje jeszcze zeszłej nocy

Potrzebuje ofiary z twojej duszy
Nawróconego grzesznika
Aby czyn tak niegodny
Przysłonił jej zbrukanie
Bilet szaleństwa
Który kiedyś wyrzuciłaś do kosza
Kładę tuż przed tobą [...]

Kupiłabym osobowość. Tylko taką proszę, nie matową.
Mogłaby uszyta być z zielonej trawy,
na nadgarstkach w bransoletach wypełniona miodem
na szyi rubinowo krwistym szalem
Mogłaby być taka letnio jesienna
ale jeszcze, tylko proszę, nie umierająca.
A kapelusz, och kapelusz.
jeden z tych, wiesz przecież jakich
takich och i ach,
dużych i pięknych
dla samych wielkich dam. [...]