Nie oddalajmy się od siebie, kiedyś może być za daleko na powrót.

Odcięci od świata, nie zawisną na latarni.

Z pozdrowieniami dla Whitechocolatte.

Tak bardzo chcemy sięgnąć nieba, że nie czujemy, jak tracimy grunt pod nogami.

Kto spędził choć jedną noc pod gołym niebem, nie zaśnie już spokojnie pod dachem.

Gdyby choć raz przejść się ulicą, popatrzeć ludziom w oczy i nie ujrzeć żadnego nienawistnego spojrzenia. Ten jeden raz. Chciwość, nienawiść, społeczna fobia i konkurencyjność zamknęła nas w tej klatce i każe myśleć, że jesteśmy bezpieczni tylko wtedy, gdy śpimy sami przy ścianie.

Człowiek sam w sobie jest zamkiem, teraźniejszość jest fosą, którą sam siebie otacza, przeszłość bramą, która jest kluczem do jego poznania.

A przyszłość? Tylko odpadającymi cegłami i cholernymi oblężeniami.

Niektórzy nie zajdą wysoko, nawet gdyby im skrzydła do dupy przykleić.

Każdy miał chwilę, że musiał paść na kolana, by zacząć nauczyć się chodzić.

Przytulaj. Poczuj ciepło innego ciała, tak pełne życia, poczuj bijące serce i pomyśl wtedy, co będzie jak zabraknie tej osoby. Wtedy przytul jeszcze mocniej i niech ogarnie Cię życie. Przytulaj byle kogo, koleżankę, przyjaciółkę, mamę czy babcię.

Przytulaj kobiety do cholery, i nie udawaj takiego zatwardziałego armstronga fiutomiażdżyciela.

Życie jest jak jeden dzień.

Rano myślimy, że wszystko zależy od nas samych i możemy wszystko. W południe mamy jeszcze dosyć sił, aby w to wierzyć. Popołudniu już jesteśmy nauczeni pokory, jesteśmy zmęczeni, lecz mimo to wciąż silimy się na uśmiech.

Wieczorem nachodzi nas chwila refleksji nad tym, jacy byliśmy wielcy, kiedy byliśmy mali, a teraz jesteśmy tacy mali i wątli, mimo, że jesteśmy już duzi.

I tak się zaczyna noc, podczas której zasypiamy, lecz nie dane jest nam się obudzić.

Prawdziwy mężczyzna wkłada w związek coś więcej, niż dwa palce.

Sens życia? Powinniśmy zajść wysoko, nie posuwając się przy tym za daleko.

A co, jeżeli z pokoju naszego życia wyrzucić przeznaczenie, zbiegi okoliczności, wątpliwości, wyrzuty, przypadki? Co, jeżeli pozbawimy się tego wszystkiego? Czy pozostanie z nas coś więcej niż kupka popiołu?